Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαθητές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα μαθητές. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2020

Όνειρα



 "Τί κάνετε;" 

"Όνειρα. Να πάνε όλα καλά. Τί άλλο;"

Έτσι απάντησε η σχολική τροχονόμος σε μια μητέρα σήμερα το πρωί έξω από ένα σχολείο στα Χανιά. Ωραία ευχή. Και τα παιδάκια που πήγαν σήμερα στο σχολείο κάνουν όνειρα. Και τα πρωτάκια, που κοίταζαν γύρω γύρω σαστισμένα, ακόμη στον δικό τους ανέμελο νηπιακό κόσμο.

Τόση βιάση και σπουδή;
Για πού πας, καλό παιδί;
Κίνησες νωρίς-νωρίς
και τρεχάτος προχωρείς;
Στάσου δα να διασκεδάσεις
με τις ομορφιές της Πλάσης!
Κόψε απ᾿ τα περβόλια πάλι 
του χινόπωρου τα κάλλη!

έλεγε το απλοϊκό ποιηματάκι του Τέλλου Άγρα "Πρώτη μέρα στο σχολείο". Ο Ηλίας Κατσούλης έβαλε τη δική του ματιά στον "μικρό γλυκό παλιό Σεπτέμβρη":

Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάμματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα με τ' άστρα τ' ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου 
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι, 
του κλέβουν το τραγούδι...

Τα παιδάκια σήμερα, φορώντας τις μάσκες τους, έδιναν το στοίχημα της ζωής με όνειρα. Και καλά κάνουν.

Εμείς οι μεγάλοι είδαμε τις δασκάλες και τους δασκάλους να τρέχουν, να δίνουν οδηγίες, να μιλούν  με αγάπη στα παιδιά, είδαμε τη λαχτάρα τους να κάνουν τα πράγματα πιο εύκολα, πιο δυνατά. Οτι δεν ήρθαν μάσκες ή παγουρίνια μικρό το κακό, πώς όμως να λειτουργήσουν τα σχολεία με λιγότερους δασκάλους; Πώς να φτάσει μία καθαρίστρια για όλο το σχολείο τόσες ώρες;

Όσο για τα παραπάνω που χρειάζεται να αγοράσουν οι γονείς, δεν μπορώ να μη θυμηθώ τον Μπρεχτ:

Κάθε χρόνο το Σεπτέμβρη σαν ανοίγουν τα σχολεία,
Στις συνοικίες οι γυναίκες μπαίνουν στα χαρτοπωλεία.
Και αγοράζουν σχολικά βιβλία και τετράδια για τα παιδιά τους.
Απελπισμένες ψάχνουν στα τριμμένα τσαντάκια τους
και την τελευταία δεκάρα,
όλο παράπονο
που η γνώση είναι τόσο ακριβή.
Κι όμως μήτε που υποπτεύονται
Πόσο κακή είναι η γνώση
Που προορίζεται για τα παιδιά τους

(Από τα "76 Ποιήματα του Μπέρτολτ Μπρεχτ, Θεμέλιο 1983, σε μετάφραση Πέτρου Μάρκαρη).

Καλά όνειρα στα παιδιά που πήγαν σήμερα σχολείο. Καλά όνειρα στον εγγονό μου που είναι πρωτάκι σχολιαρούδι. Είχε την απορία αν θα μπορεί ν' αλλάζει θρανία στην τάξη. Κάνε όνειρα μικρέ...

Δευτέρα 3 Οκτωβρίου 2011

"Να καεί να καεί ... η Βουλή";!!!

Βρισκόμουν τις προάλλες στο κέντρο της Αθήνας και  μια ομάδα παιδιών, μάλλον μαθητές ήταν, διαδήλωναν μπροστά από τη Βουλή με το σύνθημα  "Να καεί να καεί το μπορντέλο η Βουλή". Και σκεφτόμουν, αυτά τα παιδιά αλήθεια αντιλαμβάνονται τι σημαίνει αυτό το σύνθημα; Αλλά, ακόμη περισσότερο, αυτοί που είναι μέσα στη Βουλή αντιλαμβάνονατι το μέγεθος της ζημιάς στη νεολαία όταν φωνάζει ένα τέτοιο σύνθημα;

Και αυτό είναι το πιο σοβαρό. Γιατί το Υπουργείο Παιδείας μοίρασε DVD αντί βιβλίων, ήδη στην πρώτη δημοτικού τα ... πρωτάκια έχουν μάθημα πληροφορικής, την περασμένη χρονιά μοίρασαν υπολογιστές στα γυμνάσια!!! Οποία νεωτερικότητα!

Γίναμε μοντέρνοι, όχι όμως και σύγχρονοι. Μας απασχόλησε γιατί τα ονόματα των αρχείων και των φακέλων στα DVD είναι με λατινικούς χαρακτήρες κι έτσι δεν αντιδράσαμε επί της ουσίας στην ίδια την ενέργεια του Υπουργείου και στα παιδαγωγικά/παιδευτικά ζητήματα που μπαίνουν (αφήνω βέβαια και τα οικονομικά!!!).  Κάνουμε και καμπάνιες φιλαναγνωσίας, προωθούμε και το ηλεκτρονικό βιβλίο, μιλάμε και για την ηλεκρονική δυνατότητα αναζήτησης πληροφοριών, κλείνουμε και τις σχολικές βιβλιοθήκες, όλα μαζί ένας αχταρμάς. Και τα παιδιά δεν εμπιστεύονται κανέναν και τίποτα. Τελικά, αυτά τα παιδιά τι μπούσουλα έχουν;