Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας.
Καλημέρα, είπε ο σιδηροδρομικός κλειδούχος.
-
Τι κάνεις εδώ; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
-
Μοιράζω τους επιβάτες σε δέματα της χιλιάδας, είπε ο κλειδούχος.
Στέλνω τα τραίνα που τους μεταφέρουν πότε δεξιά και πότε αριστερά.
Κι ένα κατάφωτο τραίνο εξπρές, βροντώντας σαν τον κεραυνό,
τράνταξε την καμπίνα του κλειδούχου.
-
Είναι πολύ βιαστικοί, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι γυρεύουν;
-
Ακόμη κι ο οδηγός της μηχανής δεν το ξέρει, είπε ο κλειδούχος.
Και βρόντησε, καταφτάνοντας απ’ την αντίθετη μεριά, δεύτερο
κατάφωτο εξπρές.
-
Ξαναγυρίζουν κιόλας; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας…
-
Δεν είναι ίδιοι, είπε ο κλειδούχος. Αυτοί κατεβαίνουν.
-
Δεν ήταν ευχαριστημένοι εκεί που βρίσκονταν;
-
Ποτέ δεν είναι κανείς ευχαριστημένος εκεί που βρίσκεται, είπε ο
κλειδούχος.
Και βρόντησε ο κεραυνός τρίτου κατάφωτου εξπρές.
-
Αυτοί κυνηγούν τους πρώτους επιβάτες; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας.
-
Τίποτα δεν κυνηγούν, είπε ο κλειδούχος. Κοιμούνται εκεί μέσα, ή
χασμουριούνται. Τα παιδιά μόνο κολλούν τη μύτη τους στα τζάμια.
-
Τα παιδιά μόνο ξέρουν τι γυρεύουν, έκανε ο μικρός πρίγκιπας.
Χάνουν τον καιρό τους με μια πάνινη κούκλα, που αποχτάει μεγάλη σημασία, κι αν
τους την πάρουν, κλαίνε…
-
Είναι τυχερά, είπε ο κλειδούχος.
(Αντιγραφή
από τον Μικρό Πρίγκιπα του Αντουάν ντε Σαιντ-Εξπερύ, σε μετάφραση του Στρατή Τσίρκα,
εκδ. Ηριδανός, 1983 (1968)).
Πολλές
ευχές για μια καλή, καλύτερη χρονιά, με ελπίδα...
