Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας έγινε εκατό χρονών!

 για τις γενιές που τώρα και το ... 2023 θα είναι ενεργές, πολλά στη δράση τους ως παραγωγοί, επιστήμονες και πολίτες οφείλονται στις παρεμβάσεις του ΤΕΕ

έγραφε στον πρόλογο της ειδικής έκδοσης για τα 80 χρόνια του ΤΕΕ ο τότε Πρόεδρός του Γιάννης Αλαβάνος και που είχα την τιμή και την ευχαρίστηση να συγκαταλέγομαι στην ερευνητική ομάδα για την ολοκλήρωσή της με συντονιστή τον ακούραστο Θανάση Κονταξή.

Το εξώφυλλο της έκδοσης του 2003 για τα 80 χρόνια του ΤΕΕ (ολόκληρη εδώ: http://library.tee.gr/digital/books_tee/book_55834/book_55834_contents.htm)

[...] οι γενιές των μηχανικών που τώρα [το 2003] είναι ενεργές -αλλά δεν θα είναι στα 100 χρόνια του- είναι υπερήφανες για όσα χαρακτηριστικά αποτελούν και αναδεικνύουν τη συνέχεια στη δράση του ιστορικού και πιο πολυπληθούς επιστημονικού φορέα της Ελλάδας.

Έτσι άρχιζε ο πρόλογος για τα 80 χρόνια του ΤΕΕ. Ανήκω κι εγώ στις γενιές που δεν είμαστε πια ενεργές, έγιναν όμως τόσες αλλαγές τα τελευταία είκοσι χρόνια! Καλό θα είναι, πάντως, οι σημερινές ενεργές γενιές των μηχανικών, αλλά όχι μόνο των μηχανικών, να γνωρίζουν και να μπορούν να αξιολογούν τις παρεμβάσεις, τον ρόλο και τη συμβολή του ΤΕΕ στην ανάπτυξη του τόπου και του επαγγέλματος του μηχανικού. Αναρωτιέμαι και αν η Πολιτεία γνωρίζει και αξιολογεί τις παρεμβάσεις, τον ρόλο και τη συμβολή του ΤΕΕ στην ανάπτυξη του τόπου και του επαγγέλματος του μηχανικού. Θα το ευχόμουν. Η ιστορία ενημερώνει, διδάσκει, αναδεικνύει, τοποθετεί και επανατοποθετεί ζητήματα στις διαστάσεις που τους αρμόζουν. 

Από τις επιστημονικές περιηγήσεις του ΤΕΕ. Εδώ το 1927 στα αποξηραντικά έργα της πεδιάδας Θεσσαλονίκης (περισσότερα εδώ: http://library.tee.gr/digital/erga/1927/erga_1927_57_235.pdf)

Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας ιδρύθηκε το 1923. Φέτος κλείνει 100 χρόνια παρουσίας. Πέρασαν πολλοί άνθρωποι από τις γραμμές του που καθένας και καθεμιά (ναι, υπήρξαν και γυναίκες) άφησαν το στίγμα τους και σίγουρα καθένας και καθεμιά μπορεί να κάνει την αξιολόγηση που νομίζει. Αξίζει όμως να δούμε την πορεία του, τις δράσεις του, τη συμβολή του, τα πρόσωπα που καθόρισαν ή έστω πέρασαν πλάι του.  

Θα προσπαθήσω σε επόμενες αναρτήσεις να παρουσιάσω λίγα τέτοια ζητήματα. Όπως έγραφα στην ανάρτησή μου για τα 90 χρόνια του ΤΕΕ, στη Συνέλευση της 11ης Ιανουαρίου 1923 «εν τω καταστήματι της Λέσχης Επιστημόνων», όπως δημοσιεύεται στο περιοδικό "Αρχιμήδης" (Ιαν. 1923, σελ. 5-7), αποφασίστηκε να επιδιωχθεί η συνένωση όλων των μέχρι τότε φορέων που εκπροσωπούσαν τους μηχανικούς. Ο Πρόεδρος της Συνέλευσης Μ. Οικονόμου σημείωνε μάλιστα ότι "η Επανάστασις ήτις διοικεί την χώραν θα χαράξει νέας οδούς εις την διοίκησιν" και ότι "οφείλει ο τεχνικός κόσμος ... να έλθει αρωγός του έργου αυτής παρέχων την πεφωτισμένην γνώμην του επί των μεγάλων τεχνικών ζητημάτων της χώρας". Να θυμίσουμε ότι η "επανάσταση" στην οποία αναφέρεται ο Οικονόμου ήταν το "κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922" από το  οποίο προέκυψε η Κυβέρνηση Γονατά (πρόκειται για το κίνημα των Νικ. Πλαστήρα, Στ. Γονατά και Δ. Φωκά). 

Η Ελλάδα εκείνη την περίοδο αλλά και για αρκετά χρόνια βρισκόταν σε μια ιδιαίτερα δύσκολη πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση - διχασμός, μικρασιατική καταστροφή, κατάρρευση του μεγαλοϊδεατισμού, ενάμισι εκατομμύριο πρόσφυγες στο δρόμο και χωρίς δουλειά, έντονο το στεγαστικό πρόβλημα, μεγάλες ανάγκες σε τεχνικές υποδομές. Θα ήταν, λοιπόν, παραπάνω από απαραίτητος και χρήσιμος ένας φορέας που θα συνέβαλε στην αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων που ταλάνιζαν τη χώρα, αλλά και παράλληλα θα αντιμετώπιζε συλλογικά και ενιαία τα ζητήματα των ελλήνων μηχανικών.

Τις προηγούμενες δεκαετίες, κυρίως επί προεδρίας Γιάννη Αλαβάνου, έγιναν πολλές προσπάθειες καταγραφής της ιστορίας του ΤΕΕ και της ιστορίας των ελλήνων μηχανικών. Τότε, συνεργαστήκαμε με ερευνητές και ακαδημαϊκά ιδρύματα, όπως το ΕΜΠ, το ΕΚΠΑ (ΜΙΘΕ), το Πανεπιστήμιο Κρήτης, τα οποία ασχολήθηκαν (και εξακολουθούν να ασχολούνται στο πλαίσιο των ερευνητικών δραστηριοτήτων τους) με τα θέματα αυτά στο πλαίσιο του πεδίου για την ιστορία της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Σε επόμενες αναρτήσεις θ' αναφερθώ επίσης στη Βιβλιοθήκη του ΤΕΕ (ιδρύθηκε το 1927) και στις ενέργειες για την ανάπτυξη σύγχρονων υπηρεσιών πληροφόρησης, έχοντας και την εμπειρία των 25 χρόνων από τα συνολικά 30 που εργαζόμουν στο ΤΕΕ.

--------------------------------------------------------------

Σημείωση: Η πρώτη εικόνα δείχνει σελίδα από την έκδοση του ΤΕΕ «Κωδικοποίησις της νομοθεσίας περί του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος και νομοθεσία ασκήσεως επαγγέλματος και αμοιβών μηχανικού» του 1936 (το πλήρες κείμενο εδώ:  http://library.tee.gr/digital/books_tee/book_15645.pdf).

Βιβλιοθήκη ΤΕΕ: Όψεις του 20ου αιώνα μέσα από τις διαφημίσεις στα περιοδικά του ΤΕΕ

Το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας και η Βιβλιοθήκη του διοργανώνουν ημερίδα με θέμα "Βιβλιοθήκη ΤΕΕ: Όψεις του 20ου αιώνα μέσα από τις διαφημίσεις στα περιοδικά του ΤΕΕ" τη Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2019. Η ημερίδα εντάσσεται στο πλαίσιο της συμμετοχής της Βιβλιοθήκης στη  διοργάνωση «Αθήνα 2018 - Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων και είναι συμπληρωματική της Έκθεσης αφίσας με το ίδο θέμα.

Οι διαφημίσεις έχουν καταχωρισθεί σε βάση δεδομένων που είναι ελεύθερα προσβάσιμη στη διεύθυνση https://teediaf.omeka.net/.

Η Ημερίδα θα διεξαχθεί στη συνεδριακή αίθουσα του ΤΕΕ στα κεντρικά γραφεία του, Νίκης 4 στον 1ο όροφο και θα έχει το παρακάτω πρόγραμμα:

10:30-11:00 Προσέλευση – Εγγραφές

11:00-11:20 Χαιρετισμοί 

11:20-11:40 Τεχνολογική κληρονομιά, συλλογική μνήμη και βιβλιοθήκες: Το παράδειγμα και η συμβολή της Βιβλιοθήκης του ΤΕΕ
Κ. Τοράκη – Χημ. Μηχανικός, Βιβλιοθηκονόμος – Συντονίστρια της Τεχνικής Επιτροπής ΕΛΟΤ/ΤΕ21 "Ορολογία – Γλωσσικοί πόροι", πρώην Προϊσταμένη της Βιβλιοθήκης ΤΕΕ 

11:40-12:00 Διαφημίσεις σε τεχνικά περιοδικά: Επεξεργασία και τεκμηρίωση της συλλογής, παρουσίαση της βάσης
Β. Κόγκου – Βιβλιοθηκονόμος, Ε. Πετρακάκη – Βιβλιοθηκονόμος 

12:00-12:20 Ραντεβού με την Τεχνολογία: Επικοινωνία, Προώθηση και Αναπαραστάσεις της Τεχνολογικής Αλλαγής στα Περιοδικά των Μηχανικών κατά τον 20ο αιώνα
Σπ. Τζόκας – Ιστορικός των Επιστημών και της Τεχνολογίας, Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας – Ινστιτούτο Μεσογειακών Σπουδών 

12:20-12:40 Branding Immersive Innovations and Startup Brands
Μπ. Τσακαρέστου – Ph.D Αναπλ. Καθηγήτρια και Επικεφαλής του Εργαστηρίου Διαφήμισης και Δημοσίων Σχέσεων, Τμήμα Επικοινωνίας, Μέσων και Πολιτισμού, Πάντειο Πανεπιστήμιο 

12:40-13:00 Οι αισιόδοξες εικόνες της τεχνικής προόδου. Η διαφήμιση στις τεχνικές εκδόσεις της δεκαετίας του 1960
Π. Τσακόπουλος – Δρ Αρχιτέκτων 

13:00-13:30 Διάλειμμα – Καφές 

13:30-13:50 Concept, Context, Content: Ιδέα, Περιβάλλον και Περιεχόμενο στην Τέχνη της Διαφήμισης
Ν. Χατζημηνά – Αρχιτέκτων Μηχανικός ArchitectScripta, Υποψήφια Διδάκτωρ ΕΜΠ, MSc Columbia University NYC 

13:50-14:10 Αξιοποιώντας συλλογές βιβλιοθηκών και αρχείων σε εκπαιδευτικές - πολιτιστικές εφαρμογές
Δ. Γιαννίμπας – Υπεύθυνος Σχεδιασμού και Ανάπτυξης – Βιοτεχνικό Βιομηχανικό Εκπαιδευτικό Μουσείο 

14:10-14:30 Ανάγνωση πραγμάτων: Από την παρατήρηση στη χρήση
Κ. Μπίσας – Μηχανολόγος Μηχανικός, Βιομηχανικός Σχεδιαστής 

Ο 20ος αιώνας μέσα από τις διαφημίσεις στα περιοδικά του ΤΕΕ: Έκθεση αφίσας στη Βιβλιοθήκη ΤΕΕ

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκθεση ξεκινά στις 16 Ιανουαρίου στη Βιβλιοθήκη του ΤΕΕ, ενταγμένη στο πλαίσιο της διοργάνωσης «Αθήνα 2018 - Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου» του δήμου Αθηναίων. Πρόκειται για έκθεση αφισών που απιεκονίζουν διαφημίσεις όπως είχαν δημοσιευτεί στα περιοδικά του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας Τεχνικά Χρονικά και Ενημερωτικό Δελτίο. Οι διαφημίσεις δίνουν πληροφορίες για την τεχνολογία της εποχής, για τις εταιρείες (ελληνικές και ξένες) που δραστηριοποιούνται, για την εικόνα κάθε εποχής και τη διαχρονική εξέλιξή της, αλλά μπορούν επίσης να δώσουν την ευκαιρία για παραπέρα ερμηνεία και νοηματοδότηση των εικόνων. 

Σημειώνεται ότι η Έκθεση είναι ενδεικτική, και κατά το δυνατόν αντιπροσωπευτική, παρουσίαση των διαφημίσεων που έχουν καταχωρισθεί σε βάση δεδομένων και είναι ελεύθερα προσβάσιμη στη διεύθυνση https://teediaf.omeka.net/.

Η διάρκεια της Έκθεσης είναι 16-31 Ιανουαρίου 2019 και γίνεται στους χώρους της Βιβλιοθήκης, Λέκκα 23-25 στον 1ο όροφο.

Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα και Πέμπτη 8:00 έως 20:00 - Τρίτη, Τετάρτη και Παρασκευή 8:00 έως 15:00.

Εξάλλου, στο πλαίσιο της Έκθεσης θα διοργανωθεί ημερίδα στις 21 Ιανουαρίου 2019 (θα γράψω περισσότερα αργότερα).

Πληροφορίες στα τηλέφωνα 2103291717, 2103291701 και ση διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου tee_lib@tee.gr.

Διαφήμιση στα Τεχνικά Χρονικά, τεύχος του 1959

Διαφήμιση στο Ενημερωτικό Δελτίο, τεύχος του 1985

Από το 2007 στο 2018 χωρίς συνέχεια...

Το καλοκαίρι του 2007, με πρωτοβουλία του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας συστάθηκε το «Παρατηρητήριο Ανασυγκρότησης των πυρόπληκτων περιοχών» με σκοπό την παρακολούθηση, τη συμβολή και τις παρεμβάσεις για την υλοποίηση ενός ολοκληρωμένου σχεδίου ανασυγκρότησης και προστασίας της φύσης και των ανθρώπων στις περιοχές που επλήγησαν. Η Επιτροπή του Παρατηρητηρίου συγκροτήθηκε από ειδικούς επιστήμονες - μέλη τόσο του ΤΕΕ, όσο και άλλων συνεργαζόμενων επιστημονικών φορέων, όπως η Ολομέλεια των Δικηγορικών Συλλόγων της χώρας, το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας, το Οικονομικό Επιμελητήριο και ο Πανελλήνιος Ιατρικός Σύλλογος. 

Η δημιουργία του Παρατηρητηρίου ήρθε ως συνέχεια της συνεργασίας των επιστημονικών φορέων στο πλαίσιο του Διεπιστημονικού Συμβουλίου για το Περιβάλλον που αμέσως μετά τις μεγάλες φωτιές του 2007 στην Ηλεία δραστηριοποιήθηκε και έδωσε στη δημοσιότητα μια σειρά προτάσεων για άμεση εφαρμογή. Θυμάμαι τις πολλές συσκέψεις που έγιναν αμέσως μετά τις φωτιές, την πρόθυμη συμμετοχή μηχανικών και άλλων επιστημόνων και τις αγωνιώδεις προσπάθειες να αναζητηθούν λύσεις που θα αντιμετώπιζαν τα προβλήματα από τις καταστροφές που υπέστησαν οι πληγείσες περιοχές και οι άνθρωποι αλλά και που θα αντιμετωπίζουν, αλλά κυρίως θα προλαβαίνουν μελλοντικές καταστροφές. Νομίζω ήταν, όχι η μόνη, αλλά σίγουρα μια σημαντική γόνιμη περίοδος για το ΤΕΕ αλλά και τους άλλους φορείς με τους οποίους συνεργάστηκε, όπως τον Δικηγορικό Σύλλογο, το ΓΕΩΤΕΕ και το ΕΜΠ το οποίο είχε ξεχωριστή, καθοριστική και αποφασιστική συμβολή στη μελέτη των προβλημάτων εκείνων (http://www.physics.ntua.gr/pyropatheis/).

Αμέσως μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές, τον Αύγουστο του 2007, 
συντάχθηκε και αναρτήθηκε ιστότοπο του ΤΕΕ ένας πρώτος οδηγός 
για την απομείωση της φέρουσας ικανότητας μικρών κτιρίων μετά από πυρκαγιά 
(να σημειώσω την καθοριστική συμβολή του καθ. Θεοδόση Τάσιου).

Τον Οκτώβριο του 2008 κυκλοφόρησε ελεύθερα το βιβλίο 
με θέμα την αντοχή και τις επισκευές μικρών κτιρίων μετά από πυρκαγιά,
προϊόν της συνεργασίας ΤΕΕ και ΕΜΠ

Στην ανοιχτή σύσκεψη εργασίας που διοργανώθηκε τον Μάιο του 2008 με θέμα την επίσπευση του σχεδιασμού και της υλοποίησης των μέτρων αποκατάστασης και των ολοκληρωμένων παρεμβάσεων για την Ανασυγκρότηση, κλήθηκαν να μιλήσουν, πέρα από τα μέλη του Παρατηρητηρίου και εκπρόσωποι της Κυβέρνησης, των κομμάτων, της αυτοδιοίκησης, άλλων φορέων, αλλά και απλοί πολίτες. Η Ασημίνα Ξηροτύρη, ως επικεφαλής του Παρατηρητηρίου, τόνισε:

[...]Όπως για κάθε σημαντική μεταρρύθμιση, απαιτείται καταρχήν πολιτική βούληση και κοινωνική συναίνεση όχι μόνο για τη θεσμική θωράκιση αλλά και για την εφαρμογή συνταγματικών διατάξεων και τη θεσμοθέτηση των απαραίτητων εργαλείων που παραπέμπουν αυτές οι διατάξεις, δηλαδή τον χωροταξικό σχεδιασμό, τους δασικούς χάρτες, το δασολόγιο και το εθνικό κτηματολόγιο. Η έλλειψη των αιτίων αποβαίνει τραγική για το φυσικό και ανθρωπογενές περιβάλλον στη χώρα μας. Στην κατεύθυνση αυτή, απαιτείται ανατροπή διατάξεων και πρακτικών που επιβραβεύουν ή ενθαρρύνουν καταπατητές και συντηρούν το έλλειμμα της περιβαλλοντολογικής συνείδησης παρά την κρισιμότητα της κατάστασης για το περιβάλλον στην χώρα μας. Απαιτείται ολοκληρωμένος μακρόπνοος σχεδιασμός σε κεντρικό και περιφερειακό επίπεδο με βάση την επικινδυνότητα του ελληνικού χώρου, απαιτείται η οργάνωση της πρόληψης με την αρχή ότι αυτή είναι το σημαντικότερο στοιχείο για την προστασία των δασών και του περιβάλλοντος, της δασικής διαχείρισης και της αποκατάστασης με σεβασμό στο φυσικό και πολιτιστικό περιβάλλον. Και βέβαια για να εφαρμοστούν και να αποδώσουν ο σχεδιασμός, η οργάνωση της πρόληψης της δασικής διαχείρισης και της δασοπυρόσβεσης απαιτείται η ανασυγκρότηση των δασικών υπηρεσιών σε αρμοδιότητες, δυναμικό και πόρους, η συνεργασία και η λειτουργική διασύνδεση αυτών με εξειδικευμένες μονάδες δασοπυρόσβεσης και ουσιαστική βελτίωση του συντονισμού των εμπλεκομένων υπηρεσιών και φορέων της διοίκησης και της αυτοδιοίκησης. Σε όλα αυτά εξέχουσα θέση θα πρέπει να έχει ο ενεργός πολίτης, η τοπική κοινωνία, οι εθελοντικές ομάδες για να συμβάλλουν και να διεκδικούν με τη συμμετοχή τους το καλύτερο σε όλα τα επίπεδα της πρόληψης και της αντιμετώπισης από φυσικές καταστροφές.[...] 

Η Ιωάννα Κουφάκη, εκπροσωπώντας τον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, είπε: 

[...] Ας μην ξεχνάμε ότι μετά από κάθε καταστροφή στα δάση από πυρκαγιά δημιουργούνται εύλογες πεποιθήσεις σε ιδιοκτήτες ή φερόμενους ιδιοκτήτες για ανοικοδόμηση καθώς και σε επιχειρηματίες για εμπορική εκμετάλλευση. Η πεποίθηση αυτή ενισχύεται ακόμα περισσότερο από τις επιλογές των εκάστοτε κυβερνήσεων να συντηρούν στο διηνεκές πελατειακές τακτικές θεσπίζοντας ευνοϊκές ρυθμίσεις για ανοικοδόμηση νέου ή νομιμοποίηση υφιστάμενων αυθαιρέτων κατασκευών ή επιχειρώντας ακόμα και αναθεώρηση του άρθρου 24 του συντάγματος να αποτελεί δια την αποδυνάμωση της προστασίας των δασών. Από την πελατειακή τακτική δεν εξαιρούνται οι ΟΤΑ και αυτό αποδεικνύεται τουλάχιστον στην περίπτωση της Πάρνηθας από το γεγονός ότι η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και ορισμένες κοινότητες προσέβαλαν το προεδρικό διάταγμα για την προστασία της, ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας επικαλούμενοι μεταξύ άλλων την προσβολή του δικαιώματος στην ιδιοκτησία ορισμένων κατοίκων αλλά και τις επικείμενες επεκτάσεις στα σχέδια πόλεως.[...] 

Πολλές τοποθετήσεις, πολλές αντεγκλήσεις, ξεχώρισα τον καταγγελτικό λόγο ενός εκπροσώπου από την πρωτοβουλία επιστημόνων για τις δασικές πυρκαγιές: 

[...] Ζητάω συγνώμη διότι με όλες αυτές τις κυβερνήσεις και τα κόμματα αφήσαμε τους κρατικούς, κομματικούς και ιδιωτικών οικονομικών συμφερόντων βροντόσαυρους, να κατεδαφίζουν αυτή τη χώρα, να την καίνε κι εμείς καθόμασταν στα γραφεία μας και κάναμε μελέτες. Και διαγωνιζόμαστε για τις επιχορηγήσεις. Ζητάω συγνώμη διότι, αργήσαμε πάρα πολύ να μιλήσουμε και όταν μιλήσαμε δεν είχαμε το θάρρος να υψώσουμε τη φωνή μας. Ζητάω συγνώμη για όλους αυτούς τους συνάδελφους που ακούν σήμερα ότι μια μελέτη 3000 σελίδων, με προϋπολογισμούς, με λεπτομερή σχέδια, αναλύσεις, πετάχτηκε σε ένα συρτάρι. [...]Ζητάω συγνώμη διότι ακούστηκαν σήμερα κουβέντες για τηλεπισκόπηση. Ανακαλύψαμε την τηλεπισκόπηση και τους δορυφόρους αφού η Ελλάδα έχει γεμίσει αυθαίρετα που τα δείχνουν 50 χρόνια οι αεροφωτογραφίες, τώρα βρήκαμε τους δορυφόρους.[...] Τόσα χρόνια οφείλαμε να ξέρουμε εμείς οι επιστήμονες ότι υπάρχει το φαινόμενο των μεγαφωτιών, το οποίο έρχεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη, έρχεται με τις αλλαγές χρήσεων γης, έρχεται με την αδιαφορία του κράτους και δεν μιλάγαμε. Και αυτή τη στιγμή τι θα πούμε; Πού θα κρυφτούμε αν αύριο καεί ένα νησί μας στο Αιγαίο; Αν αύριο καεί η υπόλοιπη Χαλκιδική; Πού θα πάμε να κρυφτούμε αν αύριο ανάψει μια μεγαφωτιά στη Σάμο όπου θα καούν οι κάτοικοι μαζί με τα πυροσβεστικά τους, τα εθελοντικά και ιδιωτικά, γιατί κανείς δεν τους έχει ενημερώσει ότι η πυρόσβεση σ' αυτές τις περιπτώσεις είναι καταστροφική και πρέπει να υπάρξει πρόληψη και καθαρισμός; Θα καούνε ζωντανοί και θα έχουμε εμείς οι επιστήμονες την ευθύνη. Για όλα αυτά ζητάω συγνώμη.[...] 

Τον ίδιο μήνα διοργανώθηκε ημερίδα με τίτλο "Τεχνολογίες πληροφορικής και επικοινωνιών στην υπηρεσία της πρόληψης και της προστασίας του πολίτη και του οικοσυστήματος από τις δασικές πυρκαγιές. Αξιολόγηση προοπτικές".

Σε επιστολή που έστειλε στα κόμματα ένα χρόνο μετά τις πυρκαγιές της Ηλείας, η Επιτροπή του Παρατηρητηρίου «εκφράζει την ανησυχία της γιατί υπάρχει μειωμένη πρόοδος στην αντιμετώπιση του σοβαρού αυτού προβλήματος». Και, βέβαια, όλοι οι εκπρόσωποι των κομμάτων χαιρέτισαν την πρωτοβουλία του Παρατηρητηρίου και συμφώνησαν στα περισσότερα ση­μεία των προτάσεων που υπέβαλε. Μερικά ονόματα εκπροσώπων: Γιάννης Μανιάτης, Ιωάννης Τραγάκης, Παναγιώτης Λαφαζάνης, Βαγγέλης Αποστόλου, Νίκος Καραθανασόπουλος. Υπήρξε επίσης αλληλογραφία με τον τότε Πρόεδρο της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Περιβάλλοντος της Βουλής Κυριάκο Μητσοτάκη. Σημειώνεται δε ότι όλες οι πλευρές επικαλούνταν το ομόφωνο πόρισμα του 1993 της διακομματικής κοινοβουλευτικής επιτροπής («για τη μελέτη σε βάθος του προβλήματος των πυρκαγιών και την υπόδειξη τρόπων οργάνωσης και μέσων για τη μακροπρόθεσμη και αποτελεσματική αντιμετώπισή τους»),  ως ένα βιώσιμο μοντέλο που πρέπει, μετά από την επικαιροποίησή του, να αξιοποιηθεί από την πολιτεία, προκειμένου να αποφευχθούν παρόμοιες καταστάσεις στο μέλλον.

Οι καταστροφές συνεχίστηκαν και με άλλες φωτιές, με σεισμούς και με πλημμύρες, και η πρόταση της Επιτροπής αναφέρεται στην ανάγκη δημιουργίας ενός Εθνικού – Ενιαίου φορέα Αποκατάστασης και Ανασυγκρότησης για όλες τις Φυσικές καταστροφές, που θα τεθεί επί κεφαλής και θα κινητοποιήσει τους επί μέρους φορείς και υπηρεσίες της Κεντρικής Διοί­κησης, της Περιφέρειας και της Αυτοδιοίκησης στην υλοποίηση ολοκληρωμένων κατά περίπτωση προγραμμάτων Ανασυγκρότησης. Η τελική μελέτη που υποβλήθηκε το 2009 με τίτλο "Υπάρχον πλαίσιο για την αντιμετώπιση καταστροφών και πρόσθετα μέτρα και ρυθμίσεις από την Κυβέρνηση για τις πληγείσες περιοχές : Προτάσεις για ένα ολοκληρωμένο σχέδιο και έναν ειδικό ενιαίο φορέα", ως επιστέγασμα όλου του έργου που επιτελέστηκε τα δύο χρόνια, πρότεινε μέτρα και ρυθμίσεις για:

• αποκατάσταση και ανασυγκρότηση των περιοχών που πλήττονται από φυσικές κα­ταστροφές και ουσιαστική στήριξη των κατοίκων, και
• αντιπυρική Προστασία και Αναζωογόνηση των Δασικών Οικοσυστημάτων.

Στη μελέτη δίνονται λεπτομέρειες για τον ρόλο, τη δομή και τη συγκρότηση του εθνικού φορέα που αναφέρθηκε παραπάνω, που θα έχει σκοπό να αντιμετωπίσει: 

• την αναζωογόνηση και την αποκατάσταση της ποιότητας του φυσικού περιβάλλο­ντος και ιδιαίτερα των δασικών οικοσυστημάτων και των προστατευόμενων περι­οχών· 
• την αποκατάσταση του φυσικού κεφαλαίου και ειδικότερα της αγροτικής γης και των καλλιεργειών· 
• την αποκατάσταση του οικιστικού περιβάλλοντος· 
• την αποκατάσταση και ενίσχυση των δικτύων των υποδομών· 
• τον σχεδιασμό, τη μέριμνα για τη χρηματοδότηση και την παρακολούθηση της υλοποίησης ενός συνεκτικού σχεδίου ανασυγκρότησης των περιοχών που έχουν πληγεί, τόσο για την αποκατάσταση του κοινωνικού και παραγωγικού ιστού τους, όσο και για την παραπέρα ανάπτυξή τους και τη δημιουργία προϋποθέσεων για την αποφυγή παρόμοιων καταστάσεων στο μέλλον. 

Έγιναν συναντήσεις, συζητήσεις, επαφές με όλους τους εμπλεκόμενους ή αρμόδιους, έγινε συνάντηση με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ο οποίος έθεσε και το όλο εγχείρημα υπό την αιγίδα του, και στις 30 Απριλίου του 2009 εστάλη μια ακόμη επιστολή στα κόμματα με τις τελικές προτάσεις και την ανάγκη επίσπευσης των πρωτοβουλιών για το δέον γενέσθαι. 

(Πληροφορίες για το Παρατηρητήριο Ανασυγκρότησης μπορεί κανείς να βρει στη σελίδα http://portal.tee.gr/portal/page/portal/SCIENTIFIC_WORK/anasigr/, αλλά και στον απολογισμό του ΤΕΕ για τα έτη 2007-2008-2009 http://portal.tee.gr/portal/page/portal/TEE/paratiritirio.)

Κι ύστερα ξέσπασε η κρίση. Κι έγιναν εκλογές, και ήρθαν τα μνημόνια, κι έγιναν πάλι εκλογές και ξανά εκλογές, κι έγιναν πλημμύρες, κι έγιναν φωτιές, και οι νόμοι νομιμοποίησης (... τακτοποίησης;) των αυθαιρέτων έπαιρναν παρατάσεις, και ήρθαν οι δασικοί χάρτες αλλά και σωρηδόν οι ενστάσεις και προχώρησε το κτηματολόγιο μα ξανάρθαν οι φωτιές και οι πλημμύρες...

Και πάλι άνθρωποι πέθαναν, περιουσίες αφανίστηκαν, το περιβάλλον λαβώθηκε, και οι ζωές μας σε μόνιμη διακινδύνευση. Και πάλι έγιναν εξαγγελίες, και πάλι περιμένουμε.

Και γιατί τα γράφω όλα αυτά; Μήπως πειράζει που δεν αναφέρθηκε κανείς στις τοτινές δράσεις των μηχανικών; Μήπως πειράζει που δεν τα θυμήθηκε κανείς; Ούτε κι εκείνος που ηγείται των μηχανικών θυμήθηκε κάτι, ούτε και τον ενημέρωσαν (τουλάχιστον, έγκαιρα) οι συνεργάτες του αλλά και οι υπηρεσίες ως όφειλαν, ότι υπάρχουν (κάποιες έστω) προτάσεις που είχε επεξεργαστεί το ΤΕΕ παλιότερα ως σύμβουλος της Πολιτείας (ως και αφού το όφειλε), ούτε καν σκέφτηκε κανείς να τις αναζητήσει (έστω και με μια απλή αναζήτηση στο opac.tee.gr ή στους απολογισμούς της Διοικούσας). Ίσως δεν είναι και τίποτα σπουδαίο. Αλλά, μην ανακαλύπτουμε και κάθε φορά τον τροχό και μην επιβεβαιώνουμε ότι δεν πιστεύουμε στη συνέχεια των θεσμών, του κράτους, της ζωής μας - γιατί συνέχεια δεν σημαίνει ότι απαραίτητα συμφωνούμε και αποδεχόμαστε, αλλά πρωτίστως ότι ενημερωνόμαστε, μελετούμε, επικαιροποιούμε όπου χρειαστεί και συνεχίζουμε. 

Και λυπούμαι που γίνονται έτσι τα πράγματα. Λυπούμαι που η αντιπολίτευση έχει πέσει όπως τα κοράκια στη σημερινή κυβέρνηση, ξερόλες και άμεμπτοι όλοι, βρίσκοντας ευκαιρία να επιτεθούν συχνά με τον πιο χυδαίο τρόπο και να ψευδολογήσουν προσδοκώντας τι άλλο από πολιτικά οφέλη. Λυπούμαι πολύ που η σημερινή Κυβέρνηση, εγκλωβισμένη στην αγωνία εκπλήρωσης των μνημονιακών υποχρεώσεων με την προοπτική της εξόδου (ή έστω ελάφρυνσης), δεν έσκυψε ως όφειλε στα ζητήματα αυτά, δεν έσκυψε ως όφειλε και όσο όφειλε στα ζητήματα του περιβάλλοντος, της τήρησης της νομιμότητας, του χωροταξικού και πολεοδομικού σχεδιασμού (χωρίς να αγνοώ και να υποτιμώ τα προβλήματα, τις αδυναμίες, τις δυσκολίες, την οικονομική στενότητα, αλλά και τις τρικλοποδιές όσων θεωρούν πως είναι οι νόμιμοι ιδιοκτήτες αυτού του κράτους, όπως πολύ εύστοχα το έχει χαρακτηρίσει ο δημοσιογράφος Θεόφιλος Σιχλετίδης). Λυπούμαι για την αδύναμη έως ανύπαρκτη παρέμβαση κομμάτων και συλλογικοτήτων, που αγνοούν ή ελλειπτικά αντιμετωπίζουν τέτοια ζητήματα. Ας μη γελιόμαστε, (και) οι τελευταίες καταστροφές έδειξαν ότι ο βασιλιάς είναι γυμνός, όπου βασιλιάς είναι το κράτος και οι μηχανισμοί του, το κράτος και οι μηχανισμοί που θέτουν και τηρούν κανόνες, που προβλέπουν και προλαμβάνουν, που σχεδιάζουν και εφαρμόζουν, που συνεργάζονται και συντονίζονται, που ελέγχουν και τηρούν κανόνες, που ...

Θεωρίες κι ευχολόγια μου φαίνονται σαν τα ξαναδιαβάζω...

Τα παραπάνω ας είναι τουλάχιστον μια κατάθεση ότι κάποια πράγματα είχαν (ξανα)ειπωθεί (και πραγματικά αξίζει να διαβάσει κανείς τα λόγια και τα έργα εκείνης της περιόδου)·  μα είναι κι ένα παράπονο ότι πράγματα που είχαν (ξανα)ειπωθεί, ξεχάστηκαν κι "ανακαλύφτηκαν" από την αρχή...

Ας ελπίσουμε ότι οι τωρινές κυβερνητικές εξαγγελίες δεν θα μείνουν στα χαρτιά. Ας πούμε ότι τότε, το 2009, εκείνοι δεν πρόκαμαν γιατί ξεκίνησε η κρίση και ήρθαν τα μνημόνια (μακάρι να ήταν μόνο αυτός ο λόγος που δεν έκαναν τότε τίποτα).  Τώρα, όμως, που φύγαν τα μνημόνια (ή έστω η θηλιά λάσκαρε), δεν δικαιολογείται η καθυστέρηση.

Όχι άλλο η πατρίδα βουρκωμένη...

Τα πρώτα βήματα του Τεχνικού Επιμελητηρίου πριν από 90 χρόνια και και δύο αναφορές από τη σύγχρονη ιστοριογραφία

"Πρακτικά Γενικής Συνελεύσεως της Γενικής Ενώσεως Ελλήνων Επιστημόνων Μηχανικών γενομένης την 11η Ιανουαρίου 1923 εν τω καταστήματι της Λέσχης Επιστημόνων."

Στη Συνέλευση αυτή, όπως δημοσιεύεται στο περιοδικό "Αρχιμήδης" (Ιαν. 1923, σελ. 5-7) αποφασίστηκε να επιδιωχθεί η συνένωση όλων των μέχρι τότε φορέων που εκπροσωπούσαν τους μηχανικούς. Ο Πρόεδρος της Συνέλευσης Μ. Οικονόμου σημείωνε μάλιστα ότι "η Επανάστασις ήτις διοικεί την χώραν θα χαράξει νέας οδούς εις την διοίκησιν" και ότι "οφείλει ο τεχνικός κόσμος ... να έλθει αρωγός του έργου αυτής παρέχων την πεφωτισμένην γνώμην του επί των μεγάλων τεχνικών ζητημάτων της χώρας". Να θυμίσουμε ότι η " επανάσταση" στην οποία αναφέρεται ο Οικονόμου ήταν το "κίνημα της 11ης Σεπτεμβρίου 1922" από το  οποίο προέκυψε η Κυβέρνηση Γονατά (πρόκειται για το κίνημα των Νικ. Πλαστήρα, Στ. Γονατά και Δ. Φωκά). Η Ελλάδα εκείνη την περίοδο αλλά και για αρκετά χρόνια βρισκόταν σε μια ιδιαίτερα δύσκολη πολιτική, κοινωνική και οικονομική κατάσταση - μικρασιατική καταστροφή, κατάρρευση του μεγαλοϊδεατισμού, ενάμισι εκατομμύριο πρόσφυγες στο δρόμο και χωρίς δουλειά, έντονο το στεγαστικό πρόβλημα, μεγάλες ανάγκες σε τεχνικές υποδομές ... 

Θα ήταν παραπάνω από απαραίτητος και χρήσιμος ένας φορέας που θα συνέβαλε στην αντιμετώπιση των παραπάνω προβλημάτων που ταλάνιζαν τη χώρα, αλλά και παράλληλα θα αντιμετώπιζε συλλογικά και ενιαία τα ζητήματα των ελλήνων μηχανικών.

Ετσι, το Νοέμβριο του ίδιου χρόνου εκδόθηκε το Ν.Δ. "Περί συστάσεως Τεχνικού Επιμελητηρίου" (ΦΕΚ 338/Α/1-24/11/1923), με το οποίο εδραιώθηκαν οι θεσμοί που όριζαν και συγκροτούσαν την επιστημονική και επαγγελματική κοινότητα των ελλήνων μηχανικών. Όλο το κείμενο δημοσιεύτηκε σε συνέχειες σε δύο τεύχη του Αρχιμήδη (Νοέμβριο και Δεκέμβριο 1923).

Προσωπογραφία Ηλία Αγγελόπουλου, πρώτου προέδρου του ΤΕΕ

Πρώτος Πρόεδρος  του ΤΕΕ (το 1925) ανέλαβε τιμητικά, λόγω της προσφοράς του στο χώρο των μηχανικών, ο Ηλίας Αγγελόπουλος, πολιτικός μηχανικός, στοιχεία για τη βιογραφία και την εργογραφία του οποίου μπορούν να ανακτηθούν από τη βάση δεδομένων "Μηχανικοί" της Βιβλιοθήκης του ΤΕΕ. Εξάλλου, ειδικά στον Αγγελόπουλο αλλά και σε όλη την εποχή και το σχετικό με το ΤΕΕ ιστορικό πλαίσιο αναφέρεται διεξοδικά ο ιστορικός της επιστήμης Σπύρος Τζόκας στη διδακτορική διατριβή του με τίτλο "Για την κοινωνική διαμόρφωση της αντικειμενικότητας της τεχνικής: Παραδείγματα από την ιστορία των Ελλήνων μηχανικών (τέλη 19ου – αρχές 20ου αιώνα)", Πανεπιστήμιο Αθηνών, ΜΙΘΕ - ΕΜΠ, 2011 (περίληψη εδώ). 

  Ο Τζόκας στην πολύ ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη εργασία του υιοθετεί τον όρο "ειδήμων μηχανικός" (expert), επιχειρώντας να δείξει "τον τρόπο με τον οποίο συγκροτήθηκε η ταυτότητα του μηχανικού ως ειδήμονα που διεκδικούσε μια κεντρική θέση στη δημόσια σφαίρα".

Σημειώνεται εξάλλου η αντίληψη για το ρόλο του μηχανικού ως "ειδικού διανοούμενου", σε μια εποχή ανάπτυξης της τεχνολογίας, θεωρούμενης ως παράγοντας αλλαγής και στοιχείο νεωτερικότητας. Ο διανοούμενος αυτός "εισέρχεται στο δημόσιο χώρο με το κύρος του ειδικού [...] για να υποδείξει τον αποδοτικότερο δρόμο στην παραγωγική διαδικασία".

Η αναφορά για τον ειδικό διανοούμενο έχει ληφθεί από τη συμβολή της ιστορικού Μαρίας Μαυροειδή στο έργο "170 χρόνια Πολυτεχνείο: οι μηχανικοί και η τεχνολογία στην Ελλάδα", τ. Α', σελ. 446, στο κείμενο της οποίας παρατίθεται η αναφορά στο άρθρο Σωτηρόπουλος Δ., Παναγιωτόπουλος Δ., “Ειδικοί” διανοούμενοι και θύλακες χειραφέτησης στο Μεσοπόλεμο. Μεταρρυθμιστές γεωπόνοι και μηχανικοί στην ύπαιθρο και το άστυ,  Μνήμων, 2008, τόμ. 29, σ. 121- 149. Σημειώνεται βέβαια ότι όλες οι εργασίες και στους δύο τόμους της παραπάνω έκδοσης είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες.

Για το ίδιο θέμα, δηλαδή τις προσπάθειες συλλογικής έκφρασης και παρουσίας των μηχανικών από τον 19ο αιώνα ακόμη, ασχολείται και ο ιστορικός Γιάννης Αντωνίου. Στη μελέτη του με τίτλο "Έλληνες μηχανικοί: θεσμοί και ιδέες" που προέκυψε από τη διδακτορική διατριβή του στο ΕΜΠ, ο Αντωνίου διατυπώνει ως εξής την άποψη του σχετικά με το ρόλο ίδρυσης του ΤΕΕ:

"... Αυτό το οποίο άρχισε να αποτελεί συνείδηση στους πρωταγωνιστές αυτών των εγχειρημάτων και να προβάλλεται σ’ αυτή τη φάση ήταν ότι η κατοχύρωση του επαγγέλματος του διπλωματούχου μηχανικού και του συνακόλουθου κοινωνικού status, που διεκδικείτο μέσω αυτής, δεν ήταν μόνο υπόθεση που συνδεόταν με την αναβάθμιση των σπουδών στο Πολυτεχνείο και την παγίωση μιας κοινωνικής συνείδησης που διεκδικούσε την καθιέρωση μιας οργανικής σχέσης ανάμεσα στα τεχνικά επαγγέλματα και την επιστήμη. Χρειαζόταν και κάτι ακόμη, η θεσμική αναγνώριση αυτής της σχέσης μέσω της ανάθεσης σε μια ενιαία επαγγελματική οργάνωση των μηχανικών, που θα είχε τη μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, του ρόλου του προνομιακού τεχνικού συμβούλου του κράτους. 

Ο θεσμός, ο οποίος επρόκειτο να εκφράσει αυτή τη διπλή αρμοδιότητα και να υπερβεί τελεσίδικα τον οργανωτικό κατακερματισμό στη συλλογική εκπροσώπηση των Ελλήνων μηχανικών, έγινε πραγματικότητα με το νομοθετικό διάταγμα της 1^ης Νοεμβρίου του 1923 σύμφωνα με το οποίο ιδρύθηκε το Τεχνικό Επιμελητήριο της Ελλάδος, ως νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου. Ο νόμος ψηφίσθηκε όταν υπουργός συγκοινωνιών ήταν ο Λουκάς Σακελλαρόπουλος, ενώ πρώτος πρόεδρος του Επιμελητηρίου ανέλαβε το 1925 ο Ηλίας Αγγελόπουλος..."

Γιάννης Αντωνίου, Οι έλληνες μηχανικοί: Θεσμοί και ιδέες, Βιβλιόραμα, 2006.

Οι παραπάνω εργασίες δεν είναι οι μόνες που ασχολούνται με το ρόλο του ΤΕΕ και των μηχανικών. Αρκετοί είναι οι Έλληνες ερευνητές (Μ. Ασημακόπουλος, Χρ. Αγριαντώνη, Κ. Γαβρόγλου, για να αναφέρω μερικά ονόματα, ενδεικτικά) που τα τελευταία χρόνια ερευνούν, ομιλούν και συνομιλούν για το θέμα αυτό. 

Και βέβαια, να μην παραλείψω το ίδιο το ΤΕΕ με την έκδοση για τα 80 χρόνια του το 2003 ("80 χρόνια ΤΕΕ: οδοιπορικό στο χρόνο , "δια πυρός και σιδήρου" : η δημιουργική συμβολή του ΤΕΕ και των Ελλήνων Μηχανικών", αλλά επίσης με πρωτοβουλίες τις οποίες είχα τη χαρά να ξεκινήσω και να συντονίζω, δηλαδή τη βάση δεδομένων "Έλληνες Μηχανικοί" ως έργο της Βιβλιοθήκης ΤΕΕ (http://opac.tee.gr), τη σειρά συνεντεύξεων με παλαίμαχους μηχανικούς και τη σελίδα "Οι Έλληνες Μηχανικοί και το έργο τους" (http://history.tee.gr/). 

Θα επανέλθω...

(Βλέπε και σειρά αναρτήσεων με τον τίτλο "Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά...")

Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 6. Αναφορές για Βιβλιοθήκες και πληροφόρηση

Το Τεχνικό Επιμελητήριο είχε πάντα ένα σταθερό και διαρκές ενδιαφέρον για τις βιβλιοθήκες και γενικά την πληροφόρηση, πράγμα που εξάλλου έγινε ολοφάνερο από τα πρώτα χρόνια λειτουργίας του, δημιουργώντας ήδη το 1927 τη δική του Βιβλιοθήκη, την οποία διατηρεί και μέχρι σήμερα (για την πορεία της Βιβλιοθήκης του ΤΕΕ θα ασχοληθώ σε άλλη ανάρτηση αναλυτικά).

Έτσι, ήδη στο πρώτο τεύχος του 1932 δημοσιεύεται η απόφαση της  Διοικούσας Επιτροπής να αγοράσει τη Βιβλιοθήκη του Καθηγητή ΕΜΠ Γ. Κονοπισσόπουλου, μετά από θετική εισήγηση της επιτροπής που συνέστησε προς τούτο ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Ν. Κιτσίκης, έχοντας υπόψη "την ανάγκην όπως το Επιμελητήριον αποκτήση βιβλιοθήκην ανάλογον της αποστολής του". Σημειώνεται ότι η συλλογή, αποτελούμενη από 900 τόμους, περιελάμβανε κυρίως μηχανολογικά βιβλία, περιοδικά VDI της περιόδου 1880-1907, 8-10 τόμους από εξάγλωσσο τεχνικό λεξικό, καθώς και "συλλογή αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων επί των φυσικών και μηχανικών θεμάτων". Λίγο αργότερα, η Δ.Ε. αγόρασε επίσης τη Βιβλιοθήκη του Λουδοβίκου Σνάιδερ, η οποία απετελείτο από 700 βιβλία, για θέματα κυρίως Πολιτικών Μηχανικών.


Το ενδιαφέρον συνεχίστηκε και  σχεδόν σε όλα τα τεύχη υπήχαν αποφάσεις, επίκαιρα νέα και άλλες σχετικές ανακοινώσεις, καθώς και βιβλιογραφία ελληνικών και ξενόγλωσσων βιβλίων, συχνά εκδόσεις του ΤΕΕ και με εκτενή παρουσίαση του περιεχομένου τους,  θεωρώντας τη Βιβλιοθήκη του ΤΕΕ ως "προάγουσα την τεχνικήν κίνησιν και συμβάλλουσα εις την ανύψωσιν του επιστημονικού επιπέδου". Μάλιστα, στο τεύχος του Αυγούστου δημοσιεύεται η λίστα των περιοδικών της Βιβλιοθήκης. Είναι 47 τίτλοι, από τους οποίους οι 12 είναι ελληνικοί και οι υπόλοιποι κυρίως γερμανικοί και γαλλικοί (υπάρχουν μόνο 4 περιοδικά στην αγγλική γλώσσα).

Εξάλλου, η Επιτροπή του Τμήματος Πολιτικών Μηχανικών μελέτησε "το ζήτημα δημιουργίας μικράς και συντόμου τεχνικής βιβλιοθήκης εις την οποίαν ο Μηχανικός να δύναται να προσφεύγει διά τον υπολογισμόν και κατασκευήν τεχνικών έργων συνήθους τύπου". Εκφράστηκε δε η ανάγκη μετάφρασης τεχνικών βιβλίων, κατ' αρχάς γερμανικών, για εμπλουτισμό της βιβλιοθήκης. Επίσης, κάτω από τον γενικό τίτλο "Οργάνωσις, ενημερότης, στατιστική", το Τμήμα, "προς πληρεστέραν ενημέρωσιν  και μεθοδικωτέραν κατεύθυνσιν των εργασιών του εφ' όλων των ζητημάτων της χώρας", αποφάσισε να καταρτίζει "ειδικούς φακέλους όπου θα συγκεντρωθούν συστηματικώς όλοι οι Νόμοι, Διατάγματα, στατιστικαί πληροφορίαι, πάσης φύσεως διατριβαί...".

Το έργο λοιπόν της τεχνικής πληροφόρησης και τεκμηρίωσης στο ΤΕΕ χρονολογείται από τα πρώτα χρόνια δημιουργίας του ίδιου του ΤΕΕ και απετέλεσε όλα τα χρόνια βασικό πυλώνα της ύπαρξής του.

Είναι όμως εξίσου ενδιαφέρον ότι συνδέεται και συνδυάζεται η λειτουργία της Βιβλιοθήκης και με ζητήματα όπως η χρήση της (τεχνικής) γλώσσας, η ορολογία, η τέχνη της γραφής και η έκδοση και μετάφραση βιβλίων. Ήδη στο 2ο τεύχος του 1932 γίνεται αναφορά στην "τεχνική λογογραφία" (technical/engineering literature;) που βρίσκεται σε εμβρυώδη κατάσταση στην Ελλάδα και στις  προσπάθειες που έχουν ήδη ξεκινήσει για τη δημιουργία τεχνικού λεξιλογίου.

"Εκεί όπου καλλιεργείται το βιβλίον, εκεί απαντώνται και αι ωραιότεραι τεχνοτροπίαι εκφράσεων συντεθειμέναι εκ των ευηχοτέρων, συντομωτέρων και ακριβεστέρων την έννοιαν λέξεων".

Η παραπάνω πρόταση μπορεί να αναγνωσθεί και ως απαρίθμηση κανόνων σχηματισμού όρων (βλέπε εδώ και τις σημερινές, διεθνώς τυποποιημένες αρχές σχηματισμού όρων).

Σχέδιο της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Πατρών σε κατά μήκος τομή

Πέραν όμως των αναφορών σχετικά με τη διαρκή προβολή της Βιβλιοθήκης του ΤΕΕ μέσα από τα Τεχνικά Χρονικά του 1932, έχει αξία να αναφερθούμε και στο άρθρο για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών γραμμένο από τον επιφανή αρχιτέκτονα Πάτροκλο Καραντινό, ο οποίος είχε εκπονήσει και την αρχιτεκτονική μελέτη του κτιρίου, σύμφωνα με το πρόγραμμα του Δήμου Πατρέων.

Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών: Κάτοψη ισογείου

Στο κείμενο, ο Καραντινός περιγράφει τους χώρους και τις λειτουργίες της Βιβλιοθήκης, ενώ παραθέτει τα σχέδια κατόψεων και τομών όλων των ορόφων, δίνοντας τη δυνατότητα στον αναγνώστη να μελετήσει διεξοδικά όλους τους χώρους όπως τους μελέτησε. 

Έτσι, προβλέπονται στο ισόγειο αίθουσα συγκεντρώσεων και διαλέξεων περιλαμβάνουσα και μικρή σκηνή για παραστάσεις, "διαμέρισμα παραλαβής των βιβλίων, σκάλα υπηρεσίας και ανυψωτήρ διά την χρήσιν των αποθηκών των βιβλίων ως και W.C. διά τα εξωτερικής χρήσεως γραφεία".  Η ιματιοθήκη, οι αποθήκες και η κεντρική θέρμανση τοποθετούνται στο υπόγειο.

Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών: Κάτοψη ημιόροφου

Δημοτική Βιβλιοθήκη Πατρών: Κάτοψη του αναγνωστηρίου (1ος όροφος)

Στον ημιόροφο προβλέπεονται τα βιβλιοστάσια, η γαλαρία της αίθουσας διαλέξεων, αναψυκτήριο και η αίθουσα του επιστάτη. Ενώ στον πρώτο όροφο τοποθετεί το αναγνωστήριο, εξασφαλίζοντας σχετική απομόνωση από το θόρυβο των δρόμων. (Περισσότερα για τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Πάτρας, στη σελίδα της).

Πρέπει να ομολογήσουμε ότι η μελέτη Βιβλιοθήκης του Καραντινού ήταν πρωτοποριακή για την εποχή της. Όμως, ακόμη και σήμερα, πόσες αλήθεια δημοτικές βιβλιοθήκες διαθέτουν τέτοια πολυτέλεια χώρων και υπηρεσιών και τέτοια "πολυτέλεια" αφθονίας... διαθέσιμου προσωπικού για να μπορεί ν' ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις αυτές; Όταν και οι λέξεις χάνουν το νόημά τους και η διαθεσιμότητα γίνεται (οιονεί) συνώνυμο της απαξίωσης, της αχρήστευσης, της απόλυσης!

Και για να επανέλθω στο ΤΕΕ και στη Βιβλιοθήκη του, δεν θάπρεπε να χρειάζεται να πω ότι ο ρόλος που της απέδωσε ο Νίκος Κιτσίκης πριν από 80 χρόνια δεν έχει πάψει να ισχύει, ρόλος ανάλογος της αποστολής του, δηλαδή να προάγει την επιστημονική κίνηση και να συμβάλλει στην ανύψωση του επιστημονικού επιπέδου, δηλαδή να συγκεντρώνει, να τεκμηριώνει και να ενημερώνει συστηματικά και μεθοδικά επί μηχανικών θεμάτων, δηλαδή να συνεχίσει να είναι για τους μηχανικούς (και όχι μόνο) αυτό που ήταν εδώ και 85 χρόνια. Σε τίποτα δεν εξυπηρετεί η απαξίωση των βιβλιοθηκών και των ανθρώπων που δουλεύουν γι' αυτές.

Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 5. Αναφορές για τους σεισμούς και τις αντισεισμικές κατασκευές

Χάρτης των σεισμών της Χαλκιδικής, Σεπτέμβριος 1932 (Πηγή: Τεχνικά Χρονικά, 15/10/1932)

Με αφορμή τους σεισμούς της Χαλικιδικής τον Σεπτέμβριο του 1932, οι οποίοι ακολούθησαν τους σεισμούς στην Εύβοια και στην Κόρινθο και μάλιστα χαρακτηρίστηκαν από τον καθηγητή Αθ. Ρουσόπουλο κατά τι ισχυρότεροι των σεισμών της Κορίνθου του 1928, το Τεχνικό Επιμελητήριο κινητοποιήθηκε άμεσα και τέθηκε στη διάθεση της Κυβέρνησης για την τεχνική αποτύπωση, μελέτη και  αντιμετώπιση των προβλημάτων που προέκυψαν. 

Στο άρθρο του με τίτλο "Η ανάγκη κρατικής οργανώσεως έναντι θεομηνιών", ο Γενικός Γραμματέας του ΤΕΕ Μιχ. Οικονόμου αναφέρεται αρχικά στα προβλήματα που προέκυψαν μετά τους σεισμούς της Κορίνθου αποδίδοντας τη μεγέθυνση του Κορινθιακού δράματος, όπως το ονομάζει, στην έλλειψη οργάνωσης και μεθόδου. (Δυστυχώς, και πάλι μετά από 75 χρόνια τα ίδια πράγματα λέγαμε μετά τις φωτιές στην Ηλεία!)  

Στη συνέχεια περιγράφει την οργάνωση αντίστοιχων δραστηριοτήτων στην Ιταλία μετά τους σεισμούς του 1930 και προτείνει τη σύσταση Κεντρικής Μόνιμης Υπηρεσίας "με προοδευμένας αντιλήψεις", που θα παρέχει τη δυνατότητα γρήγορης και αποτελεσματικής δράσης. Στο μεταξύ, προτείνει σημαντικά μέτρα τόσο για την άμεση αντιμετώπιση των προβλημάτων, όσο και για την οριστική αποκατάσταση αυτών.

Την Έκθεσή του για τους σεισμούς της Χαλκιδικής παρουσιάζει ο καθηγητής ΕΜΠ Αθ. Ρουσόπουλος (ο συγγραφέας, πέραν των άλλων, του σπουδαίου βιβλίου "Προς ουσιαστικόν λογισμόν και τάξιν. Κατασκευάζειν και χαίρειν"), στην οποία περιγράφει τα τεχνικά προβλήματα των κατασκευών και αποδίδει την ύπαρξη νεκρών και τόσων ζημιών στο "ευτελές των δομήσεων". Γράφει: "Η ολότης σχεδόν των οικιών είναι κτισμέναι με χώμα άνευ ασβέστου, τινές και ως ξηρολιθοδομαί." Καταλήγει: "... από σήμερον και εις το εξής δεν επιτρέπεται να κτίζεται σημαντική οικοδομή και οικοδομή εκ σκελετού σιδηροπαγούς σκυροδέματος η οποία να μη είναι αντισεισμική..." και προτείνει "να συνταχθώσι κανονισμοί αντισεισμικής δομικής εξασφαλίσεως καθ' όλον το Κράτος..."

Εξάλλου, ο πολιτικός μηχανικός Πλ. Εμμανουηλίδης υποστηρίζει την ανάγκη στροφής στην "ευθηνή αντισεισμική ανοικοδόμηση αγροτικών συνοικισμών" και προτείνει την υιοθέτηση ξύλινων κατασκευών, διατυπώνοντας πλεονεκτήματα, ιδιότητες, τεχνικές και οφέλη από μια τέτοια πολιτική.

Ενδεικτικό της συμβολής των μηχανικών στη μελέτη των σεισμικών δυνάμεων από πολύ νωρίς είναι και το πολυσέλιδο επιστημονικό άρθρο του καθηγητή Αθ. Ρουσόπουλου με τίτλο "Διανομή οριζοντίων δυνάμεων υπό ακάμπτου πλακός εις ολόσωμους εν τω χώρω φορείς : περίπτωσις σεισμικών δυνάμεων - διανομή και δίαιτα αυτών", που δημοσιεύτηκε τον Σεπτέμβριο 1932, συμπτωματικά τον ίδιο μήνα που έγιναν οι σεισμοί της Χαλκιδικής.

Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 4: Αναφορές για τα παραγωγικά έργα

Σημαντικός αριθμός δημοσιευμάτων στα Τεχνικά Χρονικά του 1932 αναφέρονται στα αντιπλημμυρικά και αποξηραντικά  έργα. Κάποιοι τίτλοι είναι οι παρακάτω:

• Η οικονομική αποδοτικότης και εκμετάλλευσις των αποξηραινόμενων γαιών εξ απόψεως γεωργικής οικονομίας.
• Πώς πρέπει να γίνη η γεωργική εκμετάλλευσις των αποξηραινομένων γαιών.
• Εθνική οικονομία και κράτος.
• Η εκμετάλλευσις των αποξηρανθησόμενων γαιών
• Διακανονισμός της παροχής πλημμυρών των χειμαρρωδών ποταμών
• Τα παραγωγικά έργα και η εξυγίανσις
• Τα παραγωγικά έργα Στρυμόνος και Αξιού από απόψεως προϋπολογισμού και εθνικής οικονομίας.
• Η σημασία της μηχανικής καλλιέργειας των αποξηραινομένων εκτάσεων.
• Επί της αρδεύσεως των αποξηραινομένων γαιών του Αξιού.
• Σκέψεις και εντυπώσεις εκ της διερευνήσεως των παραγωγικών έργων.
• Τα παραγωγικά έργα : η χρηματοδότησις και εκμετάλλευσις αυτών.
• Τεχνικαί και οικονομικαί σκέψεις επί της γεωργικής εκμεταλλεύσεως των παραγωγικών έργων.

Δεν είναι τυχαίο, αφού με τα έργα αυτά, για τα οποία είχαν ξεκινήσει οι αναθέσεις μελετών από τα τέλη της δεκαετίας του '20, ανεμένετο η απόδοση καλλιεργήσιμης γης για εκμετάλλευση (μην ξεχνάμε την ανάγκη τακτοποίησης και των χιλιάδων προσφύγων), ενώ συγχρόνως αντιμετωπιζόταν η ελονοσία που μάστιζε τις αγροτικές περιοχές και φυσικά δινόταν ευκαιρία αντιμετώπισης του μεγάλου οικονομικού προβλήματο της χώρας.

Διατάξεις χειμάρρων (Πηγή: http://library.tee.gr/digital/techr/1932/techr_1932_1_2_93.pdf)

 Τα περισσότερα δημοσιεύματα προέρχονται από τις ομιλίες διακεκριμένων επιστημόνων της εποχής (μηχανικών, γεωπόνων, οικονομολόγων κτλ.) που έγιναν στο πλαίσιο των διαλέξεων που διοργάνωσε το ΤΕΕ το χειμώνα του 1931 για τα τεχνικά ζητήματα, στο ειδικό μέρος αφιερωμένο στα παραγωγικά έργα.

Ο πολιτευτής και δημοσιολόγος Γ. Πεσμαζόγλου αναφέρεται διεξοδικά στη χρηματοδότηση και εκμετάλλευση των παραγωγικών έργων, στα οποία περιλαμβάνει τα αποξηραντικά έργα και τα έργα οδοποιίας. Τα πρώτα δε χωρίζονται σε τρεις ομάδες: στα έργα της πεδιάδος Θεσσαλονίκης, των πεδιάδων Σερρών - Δράμας και στα υδραυλικά έργα Ηπείρου, Θεσσαλίας, Κρήτης και Βοιωτικού Κηφισσού.

Ο Πεσμαζόγλου, αν και θεωρεί ότι τα έργα αυτά είναι επωφελή για την εθνική οικονομία και την αντιμετώπιση της ανεργίας, εν τούτοις κάνει κριτική στον τρόπο διαχείρισης των σχετικών ζητημάτων από την Κυβέρνηση μετά το 1928, υποστηρίζοντας ότι θα έπρεπε τα έργα να γίνονται τμηματικά και αφού έχουν εξασφαλιστεί τα απαιτούμενα κάθε φορά κεφάλαια. Κάνει λόγο για "θεμελιώδη σφάλματα" λέγοντας:

"Είναι όμως απορίας άξιον πώς υπεύθυνοι Κυβερνήται ήτο ποτέ δυνατόν, να εμπλακώσιν εις την εκτέλεσιν νέων παραγωγικών έργων χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τους πόρους, διά των οποίων ηδύνατο να φέρουν εις πέρας τα αρξάμενα τοιαύτα".

Άλλο "κεφαλαιώδες" σφάλμα είναι ότι "ουδέν συγκεκριμένον σχέδιον υπάρχει μέχρις ώρας τουλάχιστον, περί της συντηρήσεως, του τρόπου της διαθέσεως των αποδιδομένων εις την καλλιέργειαν γαιών, του συστήματος και των μέσων της καλλιεργείας αυτών". Αναφέρεται επίσης στην εταιρεία Foundation που είχε αναλάβει από το 1925 τα έργα της Θεσσαλονίκης και, αν και είχε συμβατική υποχρέωση μετά την αποπεράτωση των  να συστήσει ανώνυμη ελληνική εταιρεία για την συντήρησή τους, αυτό δεν είχε γίνει ακόμη αλλά και η Κυβέρνηση δεν προέβη σε καμία ενέργεια.

Ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος παρενέβη και πάλι (όπως και μετά την εισήγηση του Νίκου Κιτσίκη),  υποστηρίζοντας τη θέση της Κυβέρνησής του και διαβεβαιώνοντας  "την εκλεκτήν ταύτην ομήγυριν" ότι "πηγαίνομεν εις καλυτέρας ημέρας".

Βέβαια είναι σοβαρό το ζήτημα της αξιοποίησης των εδαφών που αποκαλύπτονται μετά την αποξήρανση. Ο γεωπόνος Χρ. Ευελπίδης ("Η εκμετάλλευσις των αποξηρανθησόμενων γαιών") υποστηρίζει ότι πέρα από την αύξηση του εθνικού εισοδήματος πρέπει να εξεταστεί και η κοινωνική ωφέλεια των έργων αυτών. Αναφέρει είδη καλλιεργειών που θα μπορούσαν να επιλεγούν (βαμβάκι, σιτάρι κτλ.), ενώ διερευνά τα συστήματα εκμετάλλευσης των νέων εδαφών που έχουν προταθεί, όπως οι εταιρείες, οι συνεταιρισμοί και ο κρατικός εποικισμός, διατυπώνοντας τη γνώμη του "από τεχνικής, οικονομικής και υγιεινής απόψεως".  Στις απόψεις του Ευελπίδη απαντούν διαφωνώντας είτε σε ομιλίες τους ή σε άρθρα και επιστολές στα Τ.Χ. άλλοι επιστήμονες (Μαργέτης, Παπαδόπουλος κ.ά.).

Για την οικονομική αποδοτικότητα μίλησε ο μηχανικός γεωπόνος Β. Σιμωνίδης,  περιγράφοντας με λεπτομέρειες και δίνοντας συγκεκριμένα οικονομικά στοιχεία που μπορεί να προκύψουν από τα διάφορα συστήματα και είδη καλλιεργειών. Αντίστοιχα σε άρθρο με τίτλο "Πώς πρέπει να γίνη η γεωργική εκμετάλλευσις των αποξηραινομένων γαιών", ο γεωπόνος Δημ. Μαργέτης, έχοντας την άποψη ότι πρέπει "να βασανισθή το πρόβλημα συνδυασμένον από πάσης απόψεως", παρουσιάζει τις απόψεις ξένων ειδικών και τα συστήματα που εφαρμόζονται σε άλλες χώρες. Περιγράφει δε και συνιστά το ιταλικό σύστημα καλλιέργειας mezzadria ως κατάλληλο και για τη χώρα μας, σύστημα που όπως λέει εφάρμοσε με επιτυχία ο τότε "γεωργολάτρης Κυβερνήτης της Ιταλίας "  Μπενίτο Μουσολίνι (απαντώντας μάλιστα σε ισχυρισμό του Ευελπίδη περί ακαταλληλότητας καλλιέργειας σιτηρών και προκειμένου να υποστηρίξει δική του άποψη, αναφέρεται σε δήλωση του ... σοφού δικτάτορα ότι "η νεωτέρα γεωργική επιστήμη είναι ικανή διά κάθε θαύμα"!).

 

 

Έργα για τη διευθέτηση των χειμάρρων (Πηγή: http://library.tee.gr/digital/techr/1932/techr_1932_1_2_93.pdf)

 Υπάρχουν επίσης δημοσιεύματα σχετικά με τα τεχνικά ζητήματα που προκύπτουν από την αποξήρανση, με τα ζητήματα διευθέτησης των ποταμών και των χειμάρρων τους, με τα ζητήματα άρδευσης,  αντιμετώπισης των αλμυρών εδαφών, μηχανικής καλλιέργειας και χρήσης σύγχρονων μηχανημάτων. Γενικά, η συζήτηση που αναπτύχθηκε ήταν ιδιαίτερα ζωηρή, αλλά και χρήσιμη και έγινε σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη, οικονομικά, πολιτικά και κοινωνικά, περίοδο για την Ελλάδα (αλλά και για την Ευρώπη και τον κόσμο όλο). Η συμβολή του ΤΕΕ, όπως καταδεικνύεται και στις αναφορές αυτές, ήταν παραπάνω από καθοριστική στη συζήτηση αυτή.

Μηχάνημα για το ξερίζωμα των καλαμιών (Πηγή: http://library.tee.gr/digital/techr/1932/techr_1932_1_5_238.pdf)

Μηχάνημα "Γκρέδερ" με λεπίδα... (Πηγή: http://library.tee.gr/digital/techr/1932/techr_1932_1_5_238.pdf)

Τρακτέρ
(Πηγή: http://library.tee.gr/digital/techr/1932/techr_1932_1_5_238.pdf)

Προηγούμενες αναρτήσεις:

• Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 1: Αναφορές σε Κιτσίκη, Βενιζέλο και Γερμανία
• Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 2: Αναφορές για Ταμείο Μηχανικών, Δημόσια Έργα, Αρχιτεκτονική
• Ξεφυλλίζοντας τα Τεχνικά Χρονικά του ΤΕΕ πριν από 80 χρόνια, πρώτη χρονιά έκδοσής τους. 3: Αναφορές για το Κτηματολόγιο!