Πάνω στου τραγουδιού μου τα φτερά
Αγάπη της καρδιάς μου θα σε φέρω,
Πέρα απ' τα μονοπάτια τα σκιερά
Στον πιο όμορφο τον τόπο που εγώ ξέρω.
Εκεί είναι κήποι κοκκινανθισμένοι
Κάτω από τη σελήνη τη βουβή
Και τ’ άνθη του λωτού τη λατρεμένη
Προσμένουν αδελφούλα τους εκεί.
Κυκλάμινα γελούν, χαϊδολογιούνται,
Κοιτούν των αστεριών το φως ψηλά,
Κρυφά το ένα στ’ άλλο διηγούνται,
Τα ρόδα παραμύθια ευωδιαστά.
Μπροστά σου ξεπηδούν και κρυφακούνε
Οι έξυπνες γαζέλες και σεμνές
και μακριά εκεί αχολογούνε
Του ιερού του ποταμού φωνές.
Εκεί αργά αργά θα ξαπλωθούμε
Κάτω από φοινικόδεντρο σκιερό
Κι αγάπη και γαλήνη θε να πιούμε,
Θα ονειρευτούμε όνειρο γλυκό.
Αντέγραψα το παραπάνω ποίημα του Χάινε από την έκδοση "Όταν ο νους σου βράζει κι η καρδιά" με ποιήματα και τραγούδια των Γκαίτε και Χάινε (Πατάκης, 2014). Η ανθολόγηση και απόδοση των ποιημάτων έγινε από τη σοπράνο (και ποιήτρια και μεταφράστρια) Λένια Ζαφειροπούλου.
Στο βιβλίο περιέχεται CD με απαγγελίες ποιημάτων από την Λένα Κιτσοπούλου και τραγούδια με τη Λένια Ζαφειροπούλου. Τα τραγούδια (Lieder) είναι συνθέσεις των Σούμαν, Σούμπερτ, Βολφ και Μέντελσον.
Αξίζει ν΄ακούσουμε το παραπάνω ποίημα μελοποιημένο από τον Μέντελσον να το τραγουδά πολύ όμορφα η Λένια Ζαφειροπούλου. Στο πιάνο ο Θοδωρής Τζοβανάκης.
Πάνω στου τραγουδιού μου τα φτερά: Χάινε και Μέντελσον από τη Λένια Ζαφειροπούλου
