Η συμμετοχή μου στην "αναγνωστική λέσχη των λούτρινων παιχνιδιών" του πάντα ευφάνταστου Βιβλιοθηκάριου.
Έστησα πάνω στο τραπέζι μερικά βιβλία από αυτά που αγόρασα ή μου χάρισαν τον τελευταίο καιρό και πάνω πάνω ένα αγαπημένο αρκουδάκι από το 1986. Ξέχασα να βάλω την καταπληκτική έκδοση του ΜΙΕΤ για τον Μάρκο Ζαβιτσιάνο (έτσι κι αλλιώς θ' αναφερθώ σύντομα ξεχωριστά).
Τώρα, τα βιβλία περιμένουν τη σειρά τους να διαβαστούν, κάποια έχουν ήδη διαβαστεί, όπως "Τα τελευταία Χριστούγεννα του πολέμου" του Πρίμο Λέβι.
 |
| Το εξώφυλλο από το βιβλίο του Πρίμο Λέβι (εκδ. Καστανιώτης, μτφρ. Ανταίος Χρυσοστομίδης) |
Όταν διαβάζω ή αναζητώ ένα βιβλίο, πολύ συχνά ανατρέχω στη βάση δεδομένων Biblionet του EKEBI. Και οπωσδήποτε, πάντα χρησιμοποιώ ως αναφορά για παραπάνω πληροφορίες την εγγραφή στη βάση αυτή. Οι αναρτήσεις μου είναι γεμάτες από τέτοιες συνδέσεις και παραπομπές.
Για την κατάργησή του, όπως την αποφάσισε η Κυβέρνηση και ο αρμόδιος κ. Τζαβάρας "σταθμίζοντας" την κατάσταση (;!), δεν πήραν υπόψη τους, λένε άνθρωποι του συγγραφικού χώρου, την αγορά. Σέβομαι τον προβληματισμό και κατανοώ την αγωνία τους, τέτοιες μάλιστα εποχές, όμως δεν υπάρχει βέβαια μόνο αυτή η πλευρά. Θα πρέπει να βρούμε τρόπους ν' αντιδράσουμε, και οι θεσμικοί φορείς αλλά και οι πολίτες, εμείς, αντιλαμβανόμενοι την ομορφιά και το ρόλο ενός τέτοιου θεσμού και γιατί όχι επαναπροσδιορίζοντας πώς τον θέλουμε.
Η Ένωση Βιβλιοθηκονόμων αντέδρασε άμεσα (καλό αυτό, μακάρι βέβαια να είχε εκφραστεί, περισσότερο έστω, και τα χρόνια που πέρασαν, σε κάτι μπορεί να είχε συμβάλει από αυτά που τώρα, και σωστά, λέει ότι δεν έγιναν όπως έπρεπε, γιατί "πολιτισμός δεν είναι συσσώρευση πολιτιστικών δομών χωρίς στρατηγικό στόχο").
Τελικά ο κ. Τζαβάρας (ο ίδιος είχε ομολογήσει στην τηλεόραση κάποια στιγμή ότι δεν έχει σχέση με τον πολιτισμό) θα μείνει ως ο υπουργός που ασχολήθηκε με το ΕΚΕΒΙ. Να κι ένας υπουργός που ασχολήθηκε με το βιβλίο (μετά τον Μικρούτσικο βέβαια που επί υπουργίας του δημιουργήθηκε), ασχολήθηκε με το βιβλίο και το φορέα του, καταργώντας τον. Όλα είναι θέμα λογιστικής. Άξιο το έργο!
Εμείς τώρα τι κάνουμε; Διαβάζουμε σιωπηλά τα βιβλία κάτω από το λούτρινο αρκουδάκι; Και θα θυμόμαστε τα τελευταία Χριστούγεννα του ΕΚΕΒΙ και της Βιβλιονετ; Ε, βιβλιοθηκάριε;
