Μη σε γελάσει ο Μάρτης το πρωί
και χάσεις την ημέρα
είναι η παραλλαγή του παραπάνω δίστιχου για τον πρώτο μήνα της Άνοιξης, που στα παιδιά θα βάλουμε το βραχιολάκι με την άσπρη και την κόκκινη κλωστή να το φοράνε όλο το μήνα για να μην τα κάψει ο ήλιος. Φίλος που έχει ζήσει στη Ρουμανία μου έλεγε ότι εκεί έχουν τα Mărțișor, στολίδια με άσπρη και κόκκινη κλωστή, που τους φοράνε σήμερα στο πέτο αγαπημένα πρόσωπα, κι όσο πιο πολλά φοράνε, τόσο πιο πολλοί είναι αυτοί που τους αγαπούν!
Δύσκολος μήνας ο Μάρτης.
Ο Μάρτης ο πεντάγνωμος, εφτά φορές εχιόνισε
και πάλι το μετάνιωσε που δεν εξαναχιόνισε!
Και πώς να τον εμπιστευτείς... Μας περιγελά
γι' αυτό και λέει το δίστιχο να προσέχουμε
Μη σε κουμπώσει ο Μάρτης το πρωί και χάσεις την ημέρα
(κουμπώνω από το κομβόω που στο Δημητράκο βρίσκουμε περιγελώ, χλευάζω, κοροϊδεύω· βλέπε και για το κόμπος εδώ: https://katerinatoraki.blogspot.gr/2017/11/blog-post_29.html).
Όπως και νάναι
Από Μάρτη καλοκαίρι
από Αύγουστο χειμώνα.
Αλλά και πάλι... φυλάξου
κάνεις μπάνιο με ζεστό νερό.
Μάρτης είναι και ο ήρωας της τελευταίας νουβέλας του Αχιλλέα Κυριακίδη με τίτλο "Σώμα". Μάρτης, όχι μήνας, αλλά από το Μαρτινιανός· ήταν, λέει, όσιος ο Μαρτινιανός, που για να γλυτώσει από τον πειρασμό μιας γυναίκας, άναψε φωτιά κι έριξε μέσα το σώμα του. (Αυτός γιορτάζει στις 13 Φλεβάρη και ήταν από την Καισάρεια· υπήρχε κι άλλος όσιος Μαρτινιανός, μόναζε στη Λευκή Λίμνη, όχι αυτήν κοντά στο Ελαφονήσι στα νοτιοδυτικά της Κρήτης, αλλά κάπου στη Ρωσία και γιορτάζει στις 12 του Γενάρη).
Και κάποια στιγμή, μάλιστα, ο ήρωας του Κυριακίδη, ο Μάρτης, πάει στη Ρουμανία για να βρει έναν καθηγητή γλωσσολογίας να του εξηγήσει μια παράξενη γλώσσα που είχε ακούσει κάποτε από έναν άγνωστο στο διπλανό κρεβάτι νοσοκομείου. Κι ο καθηγητής, Εβραίος, από τους λίγους που είχαν γυρίσει από το Άουσβιτς, του μίλησε για τη γλώσσα του σώματος που είχε χαθεί και για το σώμα που είχε βεβηλωθεί και για το κάλλος που είχε συντριβεί από "το πιο μιαρό έγκλημα αυτής της ασύλληπτης, παρανοϊκής τελικής λύσης".
Καλό μήνα!
Μια Κυριακή του Μάρτη
και μια Σαρακοστή
κρεμάσαμε στο χάρτη
μια κόκκινη κλωστή
και δίπλα στο τιμόνι
όταν γυρίσαμε
το πρώτο χελιδόνι
καλωσορίσαμε...
