 |
| Χανιά 28 Αυγούστου 2012, μέρα βροχερή όπως και το 2018. Στο βάθος το Ναυτικό Μουσείο, το Μελτέμι και δίπλα το Φαγκότο, όλα στη γειτονιά των Αγγέλων... |
Κοίτα σκοτεινιάζει.
Το λιμάνι φεγγάρι που ανάβει.
Κόκκινο το τζάμι
κι η ζωή μες το κύμα που σβήνει.
Δε μ’ αφήνει...
Κάθε μήνας Αύγουστος, θάλασσα φωτιά,
τούτη η πόλη είναι εδώ για πάντα.
Κάθε μήνας Αύγουστος, τρέλα του Νοτιά.
Μέσα στα σοκάκια ξέφυγε η καρδιά,
εμείς θα `μαστε εδώ για πάντα.
Πως ν’ αντέξει ο θάνατος τέτοια μοιρασιά...
Πες μου, πόσο ακόμα,
το μελτέμι θα σπρώχνει κοντά σου.
Μέθυσε όλη η νύχτα
κι εγώ αλλάζω μορφή στα φιλιά σου
Στα φιλιά σου...
Ωδή στην πόλη μας τα Χανιά από τον Κώστα Λειβαδά, όπως την τραγούδησε κάποιο Αύγουστο, νομίζω του 2004, καθισμένος στο Μελτέμι, το ιστορικό από τα μαθητικά και φοιτητικά μας χρόνια στέκι δίπλα στο Ναυτικό Μουσείο και παραδίπλα στο Φρούριο Φιρκά, εκεί οπου αρχίζει η οδός Αγγέλου, δίπλα στο άλλο, νυχτερινό αυτό, στέκι της νιότης μας, το Φαγκότο.
Τούτη η πόλη ειν' εδώ για πάντα...
