Το μυρωμένο χιόνι του καφεόδεντρου
σκούριασε για τρεις μέρες
Ο ξανθός ήλιος της βερικοκιάς
κράτησε ακόμα πιο λίγο
Το μελισσόφυλλο σαπίζει
σε μια νύχτα βροχερή
Κι εγώ η φαντασμένη
τινάζοντας τα στήθη μου
στο φεγγάρι
στον ήλιο
θα πιστέψω ότι είναι αθάνατη η ομορφιά μου;
Αλίμονο γρήγορα θα ξανανθίσουν
το γλυκάνισο το σαφράνι κι η πιπεριά
κι οι κλώνοι του σκελετού μου
θ' απομείνουν γυμνοί
Το παραπάνω είναι το 33ο από τα Μαλαισιακά τραγούδια του Ιβάν Γκολ σε μετάφραση Ε.Χ. Γονατά. (Είχαν κυκλοφορήσει το 2002 από τις εκδόσεις Στιγμή, εδώ το αντιγράφω από τον συλλογικό τόμο "Ξένη ποίηση του 20ού αιώνα" με ανθολόγηση από τη Μαρία Λαϊνά, Ελληνικά Γράμματα, 2007).
Ο Ιβάν Γκολ (1891-1950) ήταν Γαλλογερμανός ποιητής, επηρεασμένος από τον γερμανικό εξπρεσιονισμό και τον γαλλικό σουρεαλισμό. Γεννημένος στην Αλσατία, ήταν μοιρασμένος ανάμεσα στη γαλλική και στη γερμανική γλώσσα και κουλτούρα. (Ας θυμηθούμε τον τρίτο τόμο από το εμβληματικό έργο του Χέρμαν Μπροχ "Υπνοβάτες").
Σημειώσεις
Η πρώτη εικόνα είναι από το βιβλίο "Elégie d'Ihpétonga. Suivie de Masques de Cendre" του Ιβάν Γκολ την εικονογράφηση του οποίου έκανε ο Πάμπλο Πικάσο (Editions Hémisphères,, 1949). (Πηγή: Abebooks).
Η δεύτερη εικόνα είναι από εικονογράφηση του Σαλβατόρ Νταλί στο βιβλίο των Ιβάν και Κλερ Γκολ "Nouvelles Petites Fleurs De Saint Francois D'assise. Avec Des Dessins De Salvador Dali. Paperback – January 1, 1958". (Πηγή: Salvador Dali Book Collector).
Η τρίτη εικόνα είναι από το βιβλίο τους "Love Poems; With 8 Drawings by Marc Chagall" (Hemispheres, 1947) την εικονογράφηση του οποίου έκανε ο Μαρκ Σαγκάλ (Πηγή: Abebooks).
Περισσότερα στοιχεία για τον Ιβάν Γκολ εδώ: https://www.translatum.gr/forum/index.php?topic=5600).
