 |
| Η Παναγία των άλλων (έργο του Αλέξανδρου Ανδρουλάκη) |
…δός μοι τούτον τον ξένον,
τον εκ βρέφους ως ξένον ξενωθέντα εν κόσμω·
δος μοι τούτον τον ξένον,
ον ομόφυλοι, μισούντες θανατούσιν ως ξένον·
δος μοι τούτον τον ξένον,
ον ξενίζομαι βλέπειν του θανάτου τον ξένον·
δος μοι τούτον τον ξένον,
όστις οίδε ξενίζειν τους πτωχούς και τους ξένους…*
Ο Αριμαθαίας Ιωσήφ ζητά από τον Πιλάτο το σώμα του ξένου για να το θάψει. Όπως η Αντιγόνη ζήτησε να θάψει τον αδερφό της. Όμως εδώ ζητά να θάψει τον ξένο, που "ουκ έχει την κεφαλὴν πού κλίναι". Ύμνος ενάντια στην ξενοφοβία, στο ξενίζειν πτωχούς και ξένους.
Μακάρι να ήταν τα λόγια τούτα οδηγοί στον κόσμο που ζούμε!
 |
| Περιμένοντας ν' ακούσουν τη δέηση υπέρ αναπαύσεως των κεκοιμημένων προγόνων τους. Μεγάλη Παρασκευή στο νεκροταφείο του χωριού. |
--------------------------------------------------------------------------------------------------------
* απόσπασμα από λόγο που εκφώνησε ο Επιφάνιος, αρχιεπίσκοπος Κύπρου (4ος-5ος αι.)
Μα μήπως κι ο Ξένιος Ζευς την ίδια ιδέα δεν πρόβαλλε; Ο τρόπος που ..αποξενωθήκαμε από το νόημα της λέξης κάτι ψιθυρίζει για το πόσο ακόνισμα θέλουν ακόμα οι ψυχές μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο ευαίσθητα διάλεξες το απόσπασμα, Κατερίνα.
Ευχές.
Lovely blog. Thanks for sharing with us.This is so useful.
ΑπάντησηΔιαγραφή