Η Χανιώτισσα ποιήτρια Ελένη Μαρινάκη

 

Δύσκολο πέταγμα η ποίηση

κι εγώ δεν άφηνα να ανοίξουν

                      τα φτερά μου.

 

Κρατούσα σκορπισμένα φύλλα

λαγούς μικρούς μες στο σαλόνι μου.

 

Έπαιζε μόνη της η μπάντα,

στις επετείους άνοιγα δειλά

                               τα μάτια

χωράφια με ελιές σκίαζαν

                             το καπέλο μου

μια κούνια με παρέδινε στο χάος.

[...]

τώρα, σε γέφυρες κουρνιάζω

σε ξεραμένους ποταμούς.

 

Να ΄χω κι εγώ

ένα δικό μου τίποτα.

 

(«Ταχυδακτυλουργός», από τη συλλογή Ο χρόνος τότε, Γαβριηλίδης 2013)

Μόνο η ποίηση

μαζεύει τη βροχή

στεγνώνει τις

σκιές για να περάσω

γέφυρες ρίχνει

να σωθώ.

Μόνο η ποίηση

ξέρει να με ισιώνει

όταν γέρνω,

να με κρατά

στα αβαθή,

να με βαφτίζει

στο βυθό

και να με ανασύρει

άβρεχτη.

(Απόσπασμα από το ποίημα «Όταν δεν ξέρω», συλλογή Σε ξένο ουρανό, Ερατώ 2011)

Την Τετάρτη 20 Μαρτίου 2024, στις 7.30 μμ, στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου στα Χανιά, θα πραγματοποιηθεί εκδήλωση - αφιέρωμα στην ποίηση και στο έργο συνολικά της Ελένης Μαρινάκη. Η εκδήλωση συνδιοργανώνεται από την Περιφέρεια Κρήτης - Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, τον Δήμο Χανίων, τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Χανίων και τον Σύνδεσμο Φιλολόγων Νομού Χανίων, με αφορμή τον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Ποίησης. Στην εκδήλωση θα συμμετάσχουν: Μιχάλης Βιρβιδάκης, ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας, Νεκταρία Μενδρινού, ποιήτρια και Δέσποινα Πολλαναγνωστάκη, ηθοποιός. Θα υπάρχει επίσης μουσική πλαισίωση από την Ομάδα passe-pARTout δράσεις μετά μουσικής και τον συντονισμό της όλης εκδήλωσης θα έχει η Σίτσα Κοτσιφάκη. 

Ανθέ και φούλι της αυγής
κι άσπρο περιστεράκι
μάτια μου μαύρα σαν φωτιά
και πύρινο δεντράκι
δε μου ΄δωσες να μυριστώ
τη μυρωδιά που έχεις
δε μ' έκαψες στις φλόγες σου
και τριγυρνώ στις ρούγες
[...]*

Σκάβει ο καιρός
μεγάλες τρύπες
άνυδρα ερωτήματα·
ρίχνει ζάρια
στην πλάτη μας.

Κανένας δεν κερδίζει.**

Χαίρομαι γι' αυτή την εκδήλωση αφιέρωμα στην Ελένη Μαρινάκη· η ποίησή της είναι μια ποίηση εσωτερική, αγαπητική, γεμάτη ευαισθησίες και σιωπές, μια ποίηση για την ύπαρξη, για τον χρόνο, για τις μνήμες, για τους ανθρώπους, για τον κοινό μας γενέθλιο τόπο. Κρίμα που δεν θα είμαι κι εγώ εκεί!

 

Σφίγγεις γροθιές τα χέρια σου
κάτι θα συγκρατούνε, λέω,από την ιστορία μας. ***

Θα σε βαφτίσω μνήμη.
Θα βάλω πάνω στο τραπέζι το ψωμί
το πιάτο με τον επιούσιο
και θα καθίσεις ύστερα
με τα μακριά σου δάχτυλα
κόβοντας κομματάκια τις στιγμές
[...]****

Σήμερα σκόρπιες λέξεις
ακροβατούν στη μνήμη μου.*****

 ---------------------------------------------------------

Σημείωση

* Από τους Δεκαπεντασύλλαβους, συλλογή Σε ξένο ουρανό.

** Απόσπασμα από το ποίημα «Τα ζάρια», συλλογή Σε ξένο ουρανό.

*** Στίχοι από το ποίημα «Κουκκίδες πράσινες», συλλογή Ο χρόνος τότε.

**** Οι πρώτοι στίχοι από το ποίημα «Από το παρελθόν», συλλογή Ο χρόνος τότε.

***** Οι δυο πρώτοι στίχοι από το ποίημα «Εξορία», συλλογή Ο χρόνος τότε.

Η πρώτη εικόνα είναι μέρος της αφίσας για την αυριανή εκδήλωση. Περισσότερες πληροφορίες εδώ.
Τα αποσπάσματα ποιημάτων που παρέθεσα προέρχονται από τις συλλογές, «Σε ξένο ουρανό» και «Ο χρόνος τότε». Όλες οι αναρτήσεις του ιστολογίου με ποιήματα της Ελένης Μαρινάκη από εδώ.