Χειρόγραφες αφιερώσεις στα βιβλία της συλλογής μου: για τις Αφιερώσεις του Βιβλιοθηκάριου, αφιερωμένο εξαιρετικά!

Ποιον μπορεί αλήθεια να ενδιαφέρουν οι χειρόγραφες αφιερώσεις που έχουν τα βιβλία μου; Ο βιβλιοθηκάριος έριξε την ιδέα, έχει ξεκινήσει ένα ενδιαφέρον ιστολόγιο με τις αφιερώσεις των συγγραφέων στα βιβλία τους και ζήτησε από τους διαδικτυακούς φίλους του να γράψουμε κάτι αντίστοιχο για τη δική μας συλλογή.

Ενθουσιάστηκα στην αρχή, ύστερα όμως σκέφτηκα, πώς θα δημοσιοποιήσω αυτά τα στοιχεία, είναι αυτά που συνδέουν εμένα με τους άλλους, τους κοντινούς μου ανθρώπους, έχει νόημα να τα βγάλω έξω;

Όπως το συνηθίζω (για να μην το ονομάσω "επαγγελματική διαστροφή"), αναζήτησα σχετικές δραστηριότητες στον ελλαδικό χώρο. Έτσι, βρήκα να έχει γίνει κάτι τέτοιο στη συλλογή του Στρατή Τσίρκα που βρίσκεται στο ΕΚΕΒΙ. Γράφει ο Φίλιππος Παππάς με αφορμή την εργασία του για τις αφιερώσεις στα βιβλία που βρέθηκαν στη βιβλιοθήκη του Στρατή Τσίρκα:

"... [η αφιέρωση] στο µικρό της χώρο, στις λίγες κατά κανόνα αράδες της, δεν είναι δυνατό να αναζητήσουµε ούτε βαθιά νοήµατα, ούτε µεγάλη πρωτοτυπία, ούτε σπουδαία ειλικρίνεια. Σύντοµη, διεκπεραιωτική, τυπική, ενίοτε µε ενισχυµένες κολακείες, ιδίως όταν ανώνυµος αφιερώνει σε επώνυµο, συχνά νοτισµένη µε ισχυρές δόσεις αφέλειας κι ανοησίας και διόλου σπάνια εκφρασµένη µε λογής ασυναρτησίες κι ασάφειες, µια «µέσου τύπου» αφιέρωση όντως δε φαίνεται να έχει ιδιαίτερη σηµασία ή να προσφέρεται για εξαγωγή πολλών και ασφαλών συµπερασµάτων..."

Επίσης, έχει γίνει μια αξιόλογη δουλειά για τη βιβλιοθήκη του ζεύγους Μιλλιέξ από το Πανεπιστήμιο Κύπρου, στο πλαίσιο του συστήματος Λήκυθος: Χειρόγραφες αφιερώσεις στη συλλογή βιβλίων του ζεύγους Μιλλιέξ.

Αντιλαμβάνομαι τη σημασία όταν γίνεται μελέτη της συλλογής "επωνύμων", όπως είναι οι σχέσεις τους με άλλα πρόσωπα, επώνυμα ή όχι. Αλλά για εμάς τους υπόλοιπους, τι σημασία έχει μια τέτοια δημοσιοποίηση;

Ξεπερνώντας τις υπαρξιακές μου ανησυχίες, αποφάσισα να μπω στο παιχνίδι, έτσι το είδα κι έκανα άνω κάτω τη βιβλιοθήκη μου. Κάποιες αφιερώσεις τις θυμόμουν, κάποιες άλλες όχι, έψαχνα αφιερώσεις από συγκεκριμένα πρόσωπα, ξεδιάλεγα, ένιωθα συγκίνηση κάποιες φορές, θυμόμουνα στιγμές... Η ζωή μου τα τελευταία σαράντα χρόνια σα να πέρασε από μπροστά μου.

Βλέποντας κανείς τις αφιερώσεις, μπορεί να σκεφτεί διάφορα, για το ύφος και το περιεχόμενο του κειμένου της αφιέρωσης, για τον γραφικό χαρακτήρα του γράφοντος. Παραπέρα, η λίστα των βιβλίων που μας δωρίζονται μπορεί να οδηγήσει σε εικασίες ή συμπεράσματα για τις επιλογές των δωρητών ή ίσως και δικών μου. Έχω να παρατηρήσω πάντως ότι σπάνια ένα βιβλίο που μου χαρίστηκε δεν ήταν στα γούστα μου, στα ενδιαφέροντά μου.

Αφιερώσεις από οικεία πρόσωπα

Εδώ προσπάθησα να συγκεντρώσω αφιερώσεις σε βιβλία που μου χάρισαν πολύ οικεία πρόσωπα. Ξαναβλέποντάς τα

Τους στίχους του Γ. Αθάνα διάλεξε να μου αφιερώσει  η συμμαθήτρια και φίλη μου μέχρι σήμερα Έμμη στην ποιητική ανθολογία (Βίπερ, 1971) που μου χάρισε  το 1972.

Αφιερώσεις από την μέχρι σήμερα φίλη μου Αργυρώ στην Ασκητική του Καζαντζάκη (το 1975) και στη "Γένεσις της τραγωδίας" του Νίτσε, εκδ. Φέξη 1965 (το 1976).

 

Αφιέρωση από την έτερη μέχρι σήμερα φίλη των γυμνασιακών μου χρόνων Ελένη, εδώ στην "Αθανασία" του Μίλαν Κούντερα (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1991)

Μια ξεχωριστή αφιέρωση από την Άννα, φίλη και συνάδελφο, για τον "Αιγύπτιο" του Μίκα Βαλτάρι (Κάκτος, 1984)

Αφιέρωση της Άννας Σολωμού για το "Φίμα" του Άμος Οζ

Εδώ αφιέρωση πάλι της Αννούλας ή Σολωμίτσας, όπως τη λέγαμε χαϊδευτικά, για τη συλλογή "Τα χειρόγραφα του φθινοπώρου" του Τάσου Λειβαδίτη.

Από δυο καλούς φίλους, το "Πριμαρόλια" της Αθηνάς Κακούρη (Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1998) και τα  "Φείγ βολάν της Κατοχής" του Κώστα Βάρναλη (Εκδόσεις Καστανιώτη, 2007) 

Από οικογενειακή φίλη, για το "Σουέλ" της Ιωάννας Καρυστιάνη (Καστανιώτης, 2006)

Από τη φίλη μου Στέλλα για το "Εποχή των άκρων" του Eric Hobsbawm (Θεμέλιο, 1990). Να σημειώσω ότι χρειάστηκαν άλλα 15 χρόνια από τότε για να μπορώ να έχω περισσότερο ελεύθερο χρόνο, όπως μου εύχεται...

Η αφιέρωση της αδελφής μου δίνει και την απάντηση στους αρχικούς προβληματισμούς μου! Εδώ για το βιβλίο "Ζω για να τη διηγούμαι" του Γκαμπριέλ Γκαρσία Μάρκες (Λιβάνης, 2003), μου το χάρισε όταν υποστήριξα τη διδακτορική μου διατριβή.

Βέβαια με τα παραπάνω δεν τελειώνω τις αφιερώσεις. Είναι αλήθεια ότι τελευταία όλο και λιγότερο έχω αφιερώσεις στα βιβλία που μου χαρίζουν κι αυτό γιατί ξέρουν οι φίλοι μου ότι με τόσα που έχω, μπορεί και να τους έχω προλάβει. Πάντα όμως σημειώνω ποιος μου το χάρισε. 

Πάντα σημειώνω ποιος μου το χάρισε, έτσι για να το διηγούμαι...

Αφιερώσεις από συγγραφείς

Δεν παίρνω συχνά αφιερώσεις από συγγραφείς, ντρέπομαι, κάποιες φορές νιώθω ότι και εκείνοι το κάνουν ανόρεχτα, ακολουθώντας τις ανάγκες (;) του μάρκετινγκ, όπως τελευταία που αναζήτησα μια καλή συγγραφέα που θα υπέγραφε το τελευταίο της βιβλίο, νομίζω εκείνη ένιωσε ακόμη πιο άσχημα από μένα! Τέλος πάντων, κρατώ το παραπάνω, τις έχω για να τις διηγούμαι. Και για κάποιες, αυτό έχει την ιδιαίτερη αξία του.

Αφιέρωση στα "Διηγήματά" του (1973) που μου χάρισε ο Χανιώτης αγωνιστής, γιατρός και λογοτέχνης Κώστας Χιωτάκης. Σ' αυτόν πήγαινα να κουβεντιάσουμε τότε που είχα τους πρώτους ιδεολογικούς προβληματισμούς μου για τον κόσμο, σ' αυτόν έδινα τα ποιήματα που έγραφα για να μου κάνει παρατηρήσεις και διορθώσεις.

Επισκέφθηκα τον Ασημάκη Πανσέληνο το Γενάρη του 1976 στο σπίτι του στην Κηφισιά. Ήμουν φοιτήτρια του Πολυτεχνείου, πήγα να συζητήσουμε για μια εκδήλωση που θα οργανώναμε στο Πολιτιστικό τμήμα για τον Βάρναλη (έχω γράψει κι εδώ). Μου χάρισε την ποιητική του συλλογή "Ταξίδια με πολλούς ανέμους".

Η Αργυρώ Κοκοβλή μαζί με τον άντρα της  Νίκο Κοκοβλή έγραψαν το βιβλίο "Άλλος δρόμος δεν υπήρχε" για να περιγράψουν τις περιπέτειες τους μαζί και με τον Γιάννη Λιονάκη, μετά τη λήξη του Εμφυλίου. Η αφιέρωση έγινε στην εκδήλωση προς τιμή τους στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων τον Απρίλιο 2009, με παρουσίαση του βιβλίου μαζί με την προβολή της ταινίας του Σταύρου Ψυλλάκη. Η Αργυρώ έχει μείνει μόνη της, οι άλλοι δυο έφυγαν μέσα στο 2012, την είδα τον Οκτώβριο σε μια εκδήλωση στα Χανιά, πιο ανήμπορη, υποβασταζόμενη, αλλά με το ίδιο καλωσυνάτο χαμόγελο.

Η Μαριάννα Κορομηλά υπογράφει το βιβλίο της "Η Μαρία των Μογγόλων" (Πατάκης, 2008). Άκουγα την Κορομηλά όταν είχε εκπομπή στο ραδιόφωνο, διαβάζω τα βιβλία της και γεμίζω ευχαρίστηση και γνώσεις.

Η Μάρω Δούκα είναι από τις αγαπημένες μου, ιδίως όταν γράφει για τα Χανιά, αξεπέραστη ...

Η Γιώγια Σιώκου, ποιήτρια από τα Χανιά, εδώ μου αφιερώνει τη συλλογή της "Εμπαιγμός των ειδώλων" (Δελφίνι, 1994)

Η Νίνα Σκανδάλη ήταν σημαντική προσωπικότητα για την εκπαίδευση των βιβλιοθηκονόμων στην Ελλάδα και πρωτοπόρα μαζί με την Άννα Σολωμού στο χώρο της Τεκμηρίωσης. Η κυρία Νίνα ήταν μια πραγματική δασκάλα. Τα βιβλία της είναι ακόμη αξεπέραστα. Εδώ μου υπογράφει το "Περιγραφική καταλογογράφηση: Κανόνες και εφαρμογές" (Ι.Γ.Βασιλείου, 1993).

Μαχητικός ο Luis Sepulveda έδωσε μια εξαιρετική ομιλία τον Ιούνιο του 2011 στο Ινστιτούτο Θερβάντες. Είχα μαζί μου το "Η τρέλα του Πινοσέτ" (Όπερα, 2003). Μάλιστα, το βιβλίο μου το είχε χαρίσει μια φοιτήτριά μου από το Ιόνιο, δεν είχε αφιέρωση, είχε ολόκληρο γράμμα με ημερομηνία 24/11/03, το διάβασα, συγκινήθηκα.

Η φίλη μου η Έμμη, που μου χάρισε την ποιητική ανθολογία το 1972, τώρα γράφει κι αυτή ποιήματα και τα εκδίδει. Εδώ, η αφιέρωση για την ποιητική της συλλογή "Στο κατώφλι" (Γραβριηλίδης, 2009).

Η διήγηση σταματά εδώ. Αφήνω για μένα τις όποιες θύμισες, τα όποια σχόλια πάνω στις αφιερώσεις. Τώρα, πρέπει να τακτοποιήσω τα βιβλία στη βιβλιοθήκη μου και τις σκέψεις στο κεφάλι μου που και τα δύο έγιναν άνω κάτω. 

Βιβλιοθηκάριε, να είσαι καλά και πάντα όρθιος, κι εσύ και η βιβλιοθηκαρίνα σου. Χαίρομαι που σας συνάντησα σ' εκείνη την αίθουσα διδασκαλίας, κάτι χρόνια πριν. Αφιερωμένο εξαιρετικά!


Στο αφιέρωμα συμμετέχουν επίσης:


- "Αφιερώσεις" από την "Αναγεννημένη"
- "Το σπίτι με τις ροδιές" από τα "Χαμένα Επεισόδια"
- "Χειρόγραφες αφιερώσεις στα βιβλία της συλλογής μου: για τις αφιερώσεις του Βιβλιοθηκάριου αφιερωμένο εξαιρετικά!" από το "Καγκουρώ"
- "Αφιερώσεις σε βιβλία" από το "Φαούδι"
- "In memoriam... και μια αφιέρωση σε ένα μελλοντικό βιβλίο" από τις "Rubies and Clouds"
- "Αφιερωμένο στις "Αφιερώσεις" " από το "From Information scientists... and others"
- "Προσκλητήριο ενθυμήσεων και σιωπητήριο λόγου" από τους "Κυνοκέφαλους"
- "Βιβλικό τάμα" από το "Εξεγερμένο το 2009"
- "Αφιερώσεις" από το "Ερυθρό Καγκουρώ"
- "Υστερόγραφο σε εκατό αντίτυπα" από τον "Τσαλαπετεινό"
- "Αφιερώνοντας στην... fun-μίλια" από την "Greek libraries in a new world"
- "Αφιερωμένο εξαιρετικά" από το "The three wishes's weblog"
- "Η αφιέρωση" από το "Σημειωματάριο"
- "Αφιέρωση σε βιβλίο" από τη "Roadartist... in athens!
- "Περί μορίων και πόρων" από το "Η Ωραία Σέλιτσα"
- "Επιστρέφοντας σε αυτά που δεν αφήσαμε πίσω" από τον "Βιβλιοθηκάριο"
- "Χαϊκού αφιερώσεις" από τον SilentCrossing
- "Με αγάπη, με εκτίμηση, με τιμή, με συμπάθεια, με φιλία με αφοσίωση με ευλάβια... στον... στην... στους..." από την "Anna-Silia"
- "Μια αφιέρωση που δεν έγινε ποτέ..." από το "Polyanna's days"
- "Οι φίλοι... τα βιβλία... οι φάροι μας" από τη "Dina Vitzileou"