16 Ιουνίου 1904 - Η ... Οδύσσεια του Τζαίημς Τζόυς
Από τις σκέψεις του κ. Μπλούμ, μπαίνοντας στο εστιατόριο του Μπάρτον, εκείνη την 16η Ιουνίου του 1904 στο Δουβλίνο. Όλη η μέρα σε ένα μυθιστόρημα - ποταμό, στον Οδυσσέα του Τζέημς Τζόυς (μετάφραση Σωκράτη Καψάσκη, Κέδρος 1992).
"...Σκαρφαλωμένοι σε ψηλά σκαμνιά γύρω από τον πάγκο, με τα καπέλα ριγμένα πίσω, είτε καθισμένοι στα τραπέζια, ζητώντας περισσότερο ψωμί που δεν χρεώνεται, πίνοντας άπληστα, κατεβάζοντας σαν τον λύκο αμάσητη πλαδαρή τροφή, με τα μάτια έξω από τις κόγχες, σφουγγίζοντας υγρά μουστάκια. Ένας ωχρός ιδρωμένος νεαρός σκούπιζε ποτήρι, μαχαίρι, πηρούνι και κουτάλι με την πετσέτα του. Νέα εστία μικροβίων. Ένας άντρας με τη λιγδωμένη πετσέτα του περασμένη στο λαιμό του, σαν σαλιάρα μωρού, φτυάριζε θορυβωδώς σούπα στον οισοφάγο του. Ένας άλλος ξανάφτυνε στο πιάτο του, μισομασημένοι χόνδροι, δεν έχει δόντια για να τους μασήσει. Κόκκαλο από μπριζόλα στη σχάρα. Μπουκώνοντας το στόμα του για να ξεμπερδεύει γρήγορα. Λυπημένα μάτια μεθύστακα. Δαγκώνοντας περισσότερο απ’ όσο μπορεί να μασήσει. Έτσι είμαι κι εγώ; Να δούμε τους εαυτούς μας όπως μας βλέπουν οι άλλοι. Ο πεινασμένος είναι οργισμένος. Δόντι και σαγόνι που δουλεύουν. Μη! Ώχ! Ένα κόκκαλο! Εκείνος ο τελευταίος ειδωλολάτρης βασιλιάς της Ιρλανδίας, ο Κόρμακ, που μάθαμε στο σχολικό ποίημα, πνίγηκε από στραβοκατάπιωμα στο Σλέτυ, νότια του Μπόυν. Αναρωτιέμαι τι να έτρωγε. Κάτι που φέρνει λαιμαργία. Ο Άγιος Πατρίκιος τον προσηλύτισε στον Χριστιανισμό. Πάντως δεν τα κατάφερε να το καταπιεί ολόκληρο….»
 |
| Το σπίτι του Τζόυς στο Παρίσι (φωτογραφία δική μου, Μάιος 2011) |
Για την Bloomsday στην Ιρλανδία και σε όλο τον κόσμο: http://www.jamesjoyce.ie/listing.asp?id=29
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου