Τους πεθαμένους σκέφτομαι βιαίως,
εκείνους που πέθαναν, δίχως να θέλουν
να τελειώσει η ζωή τους, εκείνους
που να ζήσουν ήθελαν ακόμα
κι όμως έχασαν τη ζωή τους...
Από το ποίημα της Ζωής Καρέλλη "Για τους νεκρούς λόγια".
Στη μνήμη όσων χάσαμε κάποτε χωρίς να θέλουν.
O Όμηρος πρώτος λέει ότι ΜΟΝΗ παρηγοριά για τις ψυχές των νεκρών,είναι η θύμιση τους από τους ζώντες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι θύμισες είναι αυτές που ξετυλίγουν το κουβάρι της συνέχειας. Ευχαριστώ για τη μνεία στον Όμηρο.
ΑπάντησηΔιαγραφή