Πέμπτη 1 Απριλίου 2010

Μαντινάδες πασχαλιάτικες

Όσες κροτίδες πέφτουνε
το Πάσχα στον αέρα,
τόσες χαρές σου εύχομαι
να έχεις κάθε μέρα.

Ήθελα μες τση φούχτες μου
χαρές χιλιάδες νά ‘χα,
να στσι μοιράσω απλόχερα
ετούτονε το Πάσχα.

Ως αναστήθηκ' ο Χριστός
και άνθισε η φύση,
ν' αναστηθεί κι η τσέπη μας
που άδειασ' απ' την κρίση.

Με τα φτερά τσ' Ανάστασης
δρομολογώ τη σκέψη,
πέμπω σου την αγάπη μου
πασχαλινό πεσκέσι.

Χριστός Ανέστη 'θελα πω,
σε φίλο μπιστεμένο,
με μερακλίδικη καρδιά,
πολιοκανακεμένο.

Λογιώ-λογιώ ‘ναι οι ευχές
σαν της Λαμπρής κροτίδες,
εύχομαι να χαμογελάς
πάντα στις καταιγίδες.

Ωσάν την λάμψη του κεριού
τσ' ανάστασης το βράδυ...
Να 'ναι η ζωή σου φωτεινή
χωρίς σταλιά σκοτάδι...

Όταν με φως τσ΄ Ανάστασης
ανάψεις το κερί σου
Κάθε αχτίνα μια χαρά
να γίνει στη ζωή σου


Το άγιο φως τση Ανάστασης
να λάμψει στη ζωή σου
Κι όλου του κόσμου οι χαρές
να βρίσκονται μαζί σου.
 
Η φλόγα της Ανάστασης
ν’ ανάψει στην καρδιά σου
και να κρατήσει ζωντανά
όλα τα όνειρά σου.
 
Ανάσταση σου εύχομαι 
να έρθει στη ψυχή σου
ότι και να ονειρεύεσαι 
να το βρεις στη ζωή σου!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου