Περικοπές, εξορθολογισμός και επαναπροσδιορισμός στις ελληνικές βιβλιοθήκες, αυτή είναι η κυβερνητική πολιτική βιβλιοθηκών!

Η Υπουργός Παιδείας αναφέρθηκε στη "γενικότερη πολιτική περικοπών και εξορθολογισμού του ανθρώπινου δυναμικού και του επαναπροσδιορισμού του ρόλου των βιβλιοθηκών"  στην πρόσφατη επιστολή της πρός το Γενικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών,  η οποία και δημοσιοποιήθηκε πριν λίγες ημέρες. Η πολιτική που βλέπουμε εμείς μέχρι τώρα είναι κλείσιμο σχολικών και παιδικών βιβλιοθηκών, είναι η μη ανανέωση συμβάσεων, είναι η μη στελέχωση και χρηματοδότηση των βιβλιοθηκών, και παραπέρα είναι η αυταρχική συμπεριφορά απέναντι στους φορείς της Εκπαίδευσης, η μηχανιστική εφαρμογή "καινοτομιών" στην εκπαίδευση κτλ. κτλ.

Στην επιστολή σημειώνεται ότι "βιώνουμε μια τεράστια κρίση σε όλα τα επίπεδα", ότι χρειάζεται να "επενδύσουμε στη λογική της διατήρησης, του εκσυγχρονισμού, αλλά και της διάδοσης του πνευματικού μας πλούτου" (ως προς τη σύνταξη και το νόημα της πρότασης, αλήθεια το "αλλά" σε τι χρειάζεται;), γίνεται λόγος για τη "δημιουργία ενιαίου ψηφιακού χώρου στον τομέα των βιβλιοθηκών" και για την "ανάπτυξη δικτύου καινοτόμων υπηρεσιών και δράσεων" (αυτό κι αν ακούγεται βερμπαλισμός), που θα αποτελέσουν "μέσα από την τεχνική υποστήριξη της υποδομής των βιβλιοθηκών, αλλά και την επιμόρφωση του ανθρώπινου δυναμικού" τους "βασικούς πυλώνες για την αναβάθμισή τους".

Όμως, αν και η Πολιτεία έχει τη λογική (κατά τα ... παραπάνω), δηλώνει κατηγορηματικά ότι δεν μπορεί να αποτελεί "τον οικονομικό και διοικητικό πυλώνα υποστήριξης των βιβλιοθηκών" για τα επόμενα χρόνια!!!!  Επειδή λοιπόν οι δυνατότητες θα είναι περιορισμένες, οι βιβλιοθήκες καλούνται για "εξεύρεση και άλλων πηγών υποστήριξης και διεύρυνσης των λειτουργιών ώστε να ικανοποιήσουν σύγχρονες απαιτήσεις".

Αναφέρεται μαλιστα ιδιαίτερα στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το οποίο πέραν της ανέγερσης της νέας Εθνικής Βιβλιοθήκης υποστηρίζει και τη λειτουργία αρκετών δημόσιων και ιδιωτικών βιβλιοθηκών. Εδώ, και χωρίς να έχω λόγο να μην αναγνωρίσω στο κάτω κάτω και τη συμβολή του Ιδρύματος στην υποστήριξη βιβλιοθηκών, κανένα Ίδρυμα όμως δεν (πρέπει να γίνεται αποδεκτό ότι μπορεί να) κάνει γενική πολιτική, αυτό δηλαδή που είναι χρέος της Πολιτείας (και να σημειώσω παραπέρα όχι αποκλειστικά και μόνο του Υπουργείου Παιδείας).

Στην επιστολή της Υπουργού Παιδείας διαβάζω:

• ότι κυβερνητική πολιτική είναι περικοπές και εξορθολογισμός του ανθρώπινου δυναμικού (;)
• ότι η Πολιτεία δεν μπορεί να υποστηρίζει οικονομικά και διοκητικά τις βιβλιοθήκες (;)
• ότι καλούνται ιδιωτικοί φορείς να παίξουν αυτό το ρόλο με τις ευλογίες της Πολιτείας
• και ότι  η Πολιτεία αρκείται με ξένα κόλλυβα να κάνει δικό της συχώριο!

Όσο για τα περί "αναπροσδιορισμού του ρόλου των βιβλιοθηκών", περί "ενιαίου ψηφιακού χώρου" και τους άλλους βερμπαλισμούς, νιώθω ότι τα μέλη του Γενικού Συμβουλίου θα πρέπει να ένιωσαν τουλάχιστον άβολα με το μάθημα περί βιβλιοθηκών στον 21ο αιώνα. Λόγια λόγια για να γεμίσει η σελίδα μου φάνηκαν και ο/η συντάκτης της επιστολής σαν να αντέγραψε φράσεις από δω κι από κεί, καμιά πολιτική για τις βιβλιοθήκες δεν διατυπώνεται. Το μόνο κατανοητό της επιστολής όλης είναι η αναφορά στη "γενικότερη πολιτική περικοπών". 

Πραγματικά δυσκολεύομαι να κατανοήσω το λόγο αποστολής της επιστολής στο Γενικό Συμβούλιο Βιβλιοθηκών. Νιώθω πάντως ότι οι βιβλιοθήκες και οι βιβλιοθηκονόμοι έχουν την ωριμότητα και αντιλαμβάνονται το ρόλο τους, πόσο μάλλον τώρα σε μια "ρημαγμένη" χώρα, και αυτό κάνουν όσο μπορούν. Αναρωτιέμαι όμως, οι επαγγελματικές/επιστημονικές ενώσεις και τα τμήματα βιβλιοθηκονομίας διάβασαν την επιστολή;