Σελίδες

Πέμπτη 5 Οκτωβρίου 2017

Βροχή, του Σόμερσετ Μωμ: "με μια άγρια μοχθηρία, πολύ κοντινή στα ανθρώπινα πράγματα"




"Δεν έμοιαζε με το δικό μας ψιλόβροχο στην Αγγλία, που αγγίζει μαλακά το χώμα· έπεφτε αδυσώπητα και είχε κάτι το τρομακτικό που σ' έκανε να διαισθάνεσαι τη μοχθηρία των πρωτόγονων δυνάμεων της φύσης. Θύμιζε κατακλυσμό εξ ουρανού και βροντούσε στην αυλακωτή λαμαρίνα της στέγης σταθερά επίμονα, εκνευριστικά..."

Αυτή η βροχή που πέφτει συνεχώς και θυμίζει κατακλυσμό και γεμίζει θλίψη και απελπισία τα πρόσωπα είναι το κεντρικό θέμα της νουβέλας "Βροχή" του Σώμερσετ Μώμ (Άγρα, 2017, σε πολύ καλή μετάφραση της Παλμύρας Ισμυρίδου). Ή μήπως τελικά, η προτελευταία φράση "Άντρες! Σιχαμερά, βρομερά γουρούνια! Όλοι ίδιοι είστε, όλοι. Γουρούνια! Γουρούνια!" , που αναφώνησε με αποστροφή στο βλέμμα και μίσος στα λόγια της η Σέηντι Τόμσον είναι το κύριο θέμα του έργου. 

Ο Μώμ τοποθετεί με υποβλητικό τρόπο τη βροχή στο κέντρο της ιστορίας και πλέκει την ιστορία έτσι ώστε και η διάθεση των ηρώων να αντιστοιχεί στο βαρύ κλίμα που δημιουργεί η βροχή που πέφτει "αδιάκοπα, ανελέητα, με μια άγρια μοχθηρία, πολύ κοντινή στα ανθρώπινα πράγματα".

Ήρωες της ιστορίας του Μωμ δυο ζευγάρια, οι Μακφαίηλ και οι Ντέηβιντσον, που ταξιδεύουν για τα νησιά Σαμόα στο Νότιο Ειρηνικό. Ένας καλόκαρδος γιατρός ο Μακφαίηλ, ένας φανατικός, ηθικολόγος, άκαμπτος ιεραπόστολος ο Ντέηβιντσον. Το πλοίο αναγκάζεται να σταματήσει στο Πάγκο-Πάγκο γιατί υπάρχει υποψία επιδημίας χολέρας. Δύσκολες μέρες απραξίας, ανίας και αγριότητας, και η βροχή να μη σταματά "σε τούτο τον καταραμένο τόπο... η βροχή και μόνο αρκεί για να σου τσακίσει τα νεύρα".

Στο ίδιο καράβι ταξιδεύει και μια πολύ ζωηρή κοπέλα, η Σέηντι Τόμσον, που ο ιεραπόστολος θέλει να τη φέρει στον ίσιο δρόμο, και να τη στείλει στο Σαν Φρανσίσκο, δεν τη θέλει στο νησί, δεν είναι για τα ήθη τους. Και δεν είναι δύσκολο, όπως υποστηρίζει, "η ιεραποστολή μας ασκεί μια κάποια επιρροή στην Ουώσινγκτον..." Νύξεις για το ρόλο κάποιων λειτουργών της εκκλησίας στα μακρινά εκείνα μέρη. Συγκλονιστική εξέλιξη της ιστορίας, το ίδιο και η κατάληξη. 

Και λίγη γεωγραφία στα νησιά του Νότιου Ειρηνικού. Οι ήρωες ταξιδεύουν για την Άπια, την πρωτεύουσα των νησιών Σαμόα· Δυτική Σαμόα η προηγούμενη ονομασία, όταν ήταν κομμάτι της Νέας Ζηλανδίας, γιατί υπάρχει και η Αμερικανική Σαμόα που εποπτεύεται από τις ΗΠΑ με πρωτεύουσα το Πάγκο-Πάγκο.


Στο σύμπλεγμα των νησιών Σαμόα ανήκουν η Σαμόα (πρώην Δυτ.Σαμόα 
που ανεξαρτητοποιήθηκε το 1962 από τη Ν. Ζηλανδία) 
και η Αμερικανική Σαμόα που ελέγχεται από τις ΗΠΑ

Η Αμερικανική Σαμόα είναι όπως το νησί Γκουάμ, ελέγχεται δηλαδή από τις ΗΠΑ, με τη διαφορά ότι τα παιδιά της δεν γίνονται Αμερικανοί πολίτες κατά τη γέννησή τους, όπως γίνεται με τα νεογέννητα στο Γκουάμ, στο Πουέρτο Ρίκο και τις άλλες ελεγχόμενες από τις ΗΠΑ περιοχές. Άλλη διαφορά επίσης, είναι ότι δεν τους έχει στοχοποιήσει ακόμη ο ηγέτης της Βόρειας Κορέας, όπως το Γκουάμ...




Στην ιστορία του Μωμ, γραμμένη στις αρχές του 20ου αιώνα (πρωτοκυκλοφόρησε το 1921), υπάρχουν αναφορές για το καθεστώς των νησιών εκείνης της εποχής. Λέει σε κάποιο σημείο ο Ντέηβιντσον για τον Κυβερνήτη του πλοίου: "Είναι άνθρωπος διστακτικός, με ασθενή βούληση. Διατεινόταν ότι η παραμονή της εδώ δεν θα διαρκούσε παρά ένα δεκαπενθήμερο, και ότι αν στη συνέχεια αναχωρούσε για την Άπια, θα περνούσε στη δικαιοδοσία των Βρετανών, οπότε ο ίδιος δεν θα είχε λόγους να αναμιχθεί". 

Και πολύς κινηματογράφος, ήδη από το 1932 με την Κρώφορντ, ακολούθησαν και άλλες ταινίες, ξεχωρίζω τη Χέηγουορθ, πάντα με κεντρικό πρόσωπο τη Σέηντι.

Η Ρίτα Χέυγουερθ πρωταγωνίστησε στην ταινία Miss Sadie Thomson το 1953.
Σημειώνεται ότι αυτός ήταν ο πρώτος τίτλος του βιβλίου του Μωμ.

Παρακάτω, η ταινία Rain στην έκδοση του 1932 με πρωταγωνίστρια την Τζόαν Κρώφορντ (υπάρχει και εδώ).




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου