Καγκουρώ

Ιδιαίτερο κεφάλαιο της ζωής μας είναι τα δώρα· όχι αυτά που δίνεις (αυτά που λες, ας πάνε στο καλό, δόθηκαν όπως δόθηκες κι εσύ - αμέριστα: ...

Από ένα οδοιπορικό στη Σόλωνος και στους γύρω δρόμους των Εξαρχείων και της Νεάπολης, γυρνώντας πίσω στους δρόμους της γενέθλιας πόλης, στα ...

Το βράδυ της Ανάστασης μας έβαζε η μάνα μας για ύπνο από νωρίς και μας ξυπνούσε δώδεκα παρά για να πάμε στην εκκλησία. Ο πατέρας μας δεν ερχ...

Σα σήμερα, θυμούμαι που όλο το χωριό μαζί με τον Επιτάφιο θα πήγαινε στον Άγιο Θανάση, το νεκροταφείο, η μάνα μου θα 'δινε στον ...

Πάει καιρός που το ταβάνι στάζει μνήμες... Άλλη μια ποιητική συλλογή του Λεωνίδα Κακάρογλου γεμάτη με εικόνες και γεμάτη μνήμες. Ο χ...

Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάμματα που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα θέλει να παίξει ακόμα με τ’ άστρα τ’ ουρανού πριν...

Πεζά ποιήματα ή ποιητικά πεζά θα μπορούσα να χαρακτηρίσω τις μικρές ιστορίες που περιέχονται στην πολύ πρόσφατη δουλειά του Διονύση Κ...

Μάθημα Δημοκρατίας* του Γιώργου Πιτσιτάκη Kόντευε μεσημέρι. Το παρατεταμένο χτύπημα του τηλεφώνου τον ξύπνησε. Έτσι κι αλλιώς ...

"Όσο περνούν τα χρόνια και επέρχεται το βαθύ γήρας, τόσο πιο έντονα αισθάνομαι ότι εντός μου υπάρχουν δύο πηγάδια μνήμης: το ένα...

Θα σου γλιστρήσει από τα χέρια άλλη μια μέρα θα τις μετράς και θα'ναι οι μισές θα βλέπεις θάλασσα και θα΄σαι σε μια ξέρα μόνο τα κ...

Τους πεθαμένους σκέφτομαι βιαίως, εκείνους που πέθαναν, δίχως να θέλουν να τελειώσει η ζωή τους, εκείνους που να ζήσουν ήθελαν ακόμα κ...

Ρίγησε τάφε ο θρήνος μου τ' αγέρι του φθινοπώρου Τούτο το Φθινόπωρο γερασμένα μοιάζουν τα πουλιά και τα σύννεφα Τόσα όνειρ...