Του κόψαν τα φτερούδια του, του πήραν τη λαλιά του...

Άκουσα τα θυμωμένα λόγια, τις σπαρακτικές εκκλήσεις του Ιαβέρη το πρωί στο Κόκκινο και συγκλονίστηκα. Είπε ο άνθρωπος:

"Πρέπει να συνειδητοποιήσει η Πολιτεία, τα ΜΜΕ και οι πολίτες ότι οι ηλικίες που "φεύγουν" είναι μεταξύ 15 και 35 ... χτες δύο 23χρονοι, μία 33χρονη, ένα παιδί 3 ετών και ένα βρέφος που δεν γεννήθηκε ... όλοι αυτοί δεν θα κάνουν παιδιά, οι γονείς των νεαρών στην Πόρσε δεν θα δουν εγγονάκια ... αυτό λέγεται μείωση πληθυσμού, γενοκτονία ... Ασχολούμαστε με τη βιωσιμότητα του χρέους όταν κανείς δεν ασχολείται με τη βιωσιμότητα των παιδιών των Ελλήνων ... το εντυπωσιακό ήταν χτες, το χολιγουντιανό παρανάλωμα ... σήμερα που θα βαδίσουν πίσω από τα φέρετρα των παιδιών, εκεί να καταγράψει κάποιος τη δυστυχία και να τη μεταφέρει στους πολίτες, τις συνέπειες μίας αλόγιστης πράξης..."

Είπε πολλά, είπε τ' αυτονόητα, μα ποιος ακούει; 

"... η παιδεία αποκτάται διά της αντιγραφής των προτύπων, βιωματικά, από τον μπαμπά, τη μαμά, τον παππού, τη γιαγιά ... έχει κάποιον με το παιδί στην αγκαλιά της μάνας του σαν αερόσακο κι αυτός είναι ξαπλωμένος χωρίς ζώνη, καπνίζει τσιγάρο, γαμωσταυρίζει όποιον βρει, κορνάρει, μπλοκάρει διασταυρώσεις, κινείται στη ΛΕΑ, το παιδί από πού κι ως πού θα γίνει καλύτερο;..."

Ας τον ακούσομε κάποτε. Χρόνια φωνάζει για το έγκλημα στους δρόμους. Από ανοησία, είπε.

Όλοι έχουμε χάσει ανθρώπους κοντινούς ή έχουμε ακούσει τέτοιες περιπτώσεις γιατί έτρεχε, γιατί δεν φορούσε ζώνη, γιατί δεν φορούσε κράνος, γιατί παραβίασε φωτεινό σηματοδότη, γιατί γιατί γιατί ... Τι κυνηγάμε τρέχοντας, παραβιάζοντας τους κανόνες; Και, φυσικά, δεν διακρίνω τους λεγόμενους στοιχειώδεις κανόνες, δεν υπάρχουν στοιχειώδεις κανόνες ασφαλούς οδήγησης... 

Ακούμε; Όλοι, όχι μόνο η Πολιτεία, αλλά και η Πολιτεία, που καλό είναι, πέρα από την εκπαίδευση και στο σχολείο αλλά και με άλλους τρόπους (τηλεόραση κτλ.), πέρα από τον έλεγχο και την τιμωρία (γιατί όχι, στην Κρήτη παρατηρείται το φαινόμενο των τσικουδοκατανύξεων μέρα μεσημέρι από έφηβους που άντε να πάρουν μετά και το αυτοκίνητο του μπαμπά ή και το τρακτέρ για να σεργιανίσουν χαρούμενα στους δρόμους των ονείρων τους...), να δώσει αυστηρή προτεραιότητα στην κατασκευή ασφαλών δρόμων, αυστηρή προτεραιότητα στον ΒΟΑΚ ας πούμε, τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης που χρόνια πολλά τον μελετάνε και τον χαράζουν και τον ξαναχαράζουν στα χαρτιά και χρόνια λιβανίζουμε για την καρμανιόλα της Κρήτης ...

Τα ίδια και τα ίδια. Πάλι μανάδες και πατεράδες θα κλάψουν τα παιδιά τους, γιαγιάδες και παπούδες τα εγγόνια, πάλι παιδιά δεν θα προλάβουν να γνωρίσουν τη ζωή κι αυτά που λίγο πρόλαβαν, έκοψαν το νήμα τόσο γρήγορα...

Κοπήκαν τα φτερούδια τους, κοπήκε η λαλιά τους ...

Γιατί, πουλί, δεν κελαηδείς
`πως κελαηδούσες πρώτα;

Άχ, πώς μπορώ να κελαηδώ
`πως κελαηδούσα πρώτα;

Μου κόψαν τα φτερούδια μου
μου πήραν τη λαλιά μου...

----------------------------------------------------------------------

Σημείωση. Το παραπάνω τραγούδι με τη Σαββίνα Γιαννάτου είναι παραδοσιακό της Ανατολικής Θράκης και αναφέρεται στην άλωση της Πόλης. Μα οι στίχοι τόσο ταιριαστοί για την άλωση των ζωών τόσων ανθρώπων, άλλη μια φορά! Νάταν η τελευταία θε μου ...